Bu günlerde

Pamuk ipliðine baðlanmýþ caným
Bedenim ruhuma dar bu günlerde
Paramparça kýrýk dökük her yaným
Allah’ ým yaramý sar bu günlerde

Gözümde yaþlar bir iki deðil ki
Dünyaya gelirken akmýþtý ilki
Dövecekler gülsem oynasam sanki
Bu sebepten gülmem zor bu günlerde

Ruhumdaki ahvâl boynumu büker
Fýrtýnam içimden aðaçlar söker
Zemheri dalýmda yapraklar döker
Mevsim boran tipi kar bu günlerde

Darýldýmý kader gülmez mi yoksa
Küslüðümüz sona ermez mi yoksa
Birisi kalbimi açýp ta baksa
Hüznümün ateþi har bu günlerde

Ucu ucunadýr eklenmiþ derdim
Biten umutlarýn farkýna vardým
Zannetmeyin gâib sýrrýna erdim
Baþýma gelecek var bu günlerde
VEDAT ÜNAL/ ÇORUM Mayýs 17





Sosyal Medyada Paylaşın: