Ömrüm gün geçtikçe yokluðunda eriyip giderken Gidiþinin ardýndaki beni hiç mi merak etmedin.. Bak bugün yine gönlümü susturamýyorum.. Ýlle de sen diyor her atýþýnda bana Yoruldum artýk bu yükten
Oturdum gecenin gölgesinde yaktým sigaramý ve Seni içtim durmadan , ýþýðý görene dek.. ama Ýçimdeki karanlýðýn ne kadar büyük olduðunu bilmeyeceksin..
Bu demleniþler nereye kadar bilmem.. Seni senden çok yaþarken , Kendimi göremez oldum..
ve iç sesinle Nasýlsýn dedin Yoksun dedim duymadýn Çekindin yine sordun nasýlsýn diye Yoksun dedim haykýrdým yine duymadýn Korktun sordun nasýlsýn diye Sen hiç olmayacaksýn dedim duymadýn sessiz çýðlýðýmý
nasýlmýyým þimdi ürkmüþ bir þekilde köþeye çekilmiþ yüreðim bunlarý diyor sana................ ceketimi yaðmurlara astýðýmdan beri , tehlikeli þiir yazýp dünyaya sataþýr halde (alýntý) iþte bu senin eserin…
Sosyal Medyada Paylaşın:
özer Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.