İNSAN DİYORLAR BİZE

Þöyle baktým evrene,evrendeki yerim ne?
Zerreye küçük deriz,küçüðüz zerreden de...
Kendine evrenden bak,büyük müsün yinede?

---Bir gurura dalmýþýz asla uyanmamýþýz,
---Ýnsan diyorlar bize,insan olamamýþýz.

Çevremde acýlar var,küçük çocuklar açlar...
Görmüyoruz kimseyi,gözümüzde perde var
Doymayan ceplerimiz,her yerde fýrsat arar

---Bir ’ego’ ya batmýþýz,asla çýkamamýþýz,
---Ýnsan diyorlar bize,insan olamamýþýz.

Aðaçlarý kurutup,çöpten kuleler kurduk
Dünya can çekiþirken,rahat rahat uyuduk
Gönlümüzü boþaltýp,gözümüzü doyurduk.

---Bir hýrsa kapýlmýþýz,asla uslanmamýþýz,
---Ýnsan diyorlar bize,insan olamamýþýz.

Görmedik güzelliði ýrk,din deyip savaþtýk
Mutluluðu terkedip,kederlere bulaþtýk
Ýlmek olmak var iken,düðüm olduk dolaþtýk.

---Aðlayýp aðlatmýþýz,asla aldýrmamýþýz
---Ýnsan diyorlar bize,insan olamamýþýz.

Görmezsek gerçekleri,üzülen biz oluruz
Diken ekersek eðer,elbet diken buluruz.
Aklýmýza girmiyor,üç metre bez sonumuz.

---’BÝZ’ deðil ’ben’ diyerek yollarý ayýrmýþýz
---Ýnsan diyorlar, bize insan olamamýþýz...
Sosyal Medyada Paylaşın: