Bir adam... Kýrýk bir cam... Ve bileðinden damlayan kan... Bir kadýn, hýçkýra hýçkýra aðlýyordu. Ýkisi de birbirlerine bakamýyordu.
Ýliþkimiz heyecanýný yitirdiðinden, Beni eskisi kadar sevmediðinden, Geceleri eve hep geç geldiðinden, Ýþini benden daha önemli gördüðünden...
Bir adam... Kýrýk bir can... Ve yüreðinden damlayan kan... Yani bu yüzden mi aldattýn beni, dedi, Kendine hak mý gördün sen ihaneti?
Kaldýr gözlerini, istemem yollarýmda. Sana varan tek yol yok güzergahýmda. Ne istersen ara, baþkasýnýn kollarýnda. Son nefesine gelsen bile, beni arama. Sosyal Medyada Paylaşın:
Tolga Kurum Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.