Şehr-i Matem

baktýkça ölü suyuma
düðüm düðüm boðazým
sýrtýmdan vururlar sýra sýra
ihanetin haklý sebebi var

kýrmýzý lacivert ikiye böldüler
arada akan duran masmavi kan
topraðýma basan bir sürü hayvan
taksim ettikleri çýplaðýn esvabý
olmayasýcalar ipekler içindeler
ben görürüm alayý anadan üryan

rahmet görmüyormuþ görmez
bedenimden göðe kan karýþýr
arýnayým dedim yýkandým çare olmadý
þehzade doyuran demirsiz suyumda
çünkü içinde hep ölüm yýkanýr

ararým eminleri ararým kadýlarý
arasam da bulunmaz
köy önlerinde at izi yok
her yeri sarmýþ it ulumalarý

yeþil parklarda kýrýlmýþ cevizler
gölgesinde þehvetten nesiller
oturur da onlara bakar
görmez dedikleri aþýk veysel
gönlüne kurban nice çakýr gözlü
kýrýlasý elleri yalan döner dilleri
taþla ezer de yardan atarlar beni

bineyim trene dedim
baktým alev alev
cenk edeyim dedim döndüm haneme
kapýsýna yazmýþlar grev
tüten nargile dumanýymýþ meðer

kuleye kapatsam kendimi
saklanamam yine bulurlar
þu sýralar on paralýk bir kart
açýyor her kilidi

boðazýmdan geçmedikçe
su verirler koynuma
karadan inecek mi var yoksa
Sosyal Medyada Paylaşın: