yok oluþumuzun merdivenlerine bilinçsizce týrmanýrken, geçtiðimiz karanlýðýn ifadesiz gölgeleri olduk ümitlerimizle doldurup dünya bahçesini, hayallerimizle süsledik, kendi bencil zehrimizi akýttýk çevremize, acýmadan süslü kýyafetlerimizle cehalete savaþ açarken bulduk kendimizi, kendi cahilliðimizden medet umarken, yýprattýk yýprandýk, üzdük ve üzüldük, arayýþýmýzýn ismi kaybolmuþluk oldu, kaybolduk, her þey bitti geri döndük baþladýðýmýz yere, hayat döngüsünü býraktýðýmýz yere, yeni bir baþlangýç için savaþmak üzere...
Sosyal Medyada Paylaşın:
hectorıa Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.