feleðin dört bir tarafý mamur
girdap gibi benliðimizi çevirir de durur
arkadaþ vardýr
dost vardýr
hasetlik zaten her an eksilmez kuyruktan
birde bizi hiç yalnýz býrakmayan hicranlar
birde yalnýzlýk yer bitirir bizi koynunda
aynanýn iki yüzü gibi dolanýp dururuz beygir gibi
ne üdüðünü bilemediðimiz kör döngülerden
her akþam vicdanlarýn hesaplaþmasýnda toplanýrýz
en çokta gönül dilidir yüreðimizi yakan
iblis puniðinin hep oyun dolu o çarkýna sýðýnýrýz
bir ömür yalvar yakarlar la geçer aþk düðümünde
hele ki nefsimiz gakkgo bir takmaya görsün hemen çöker
bahçeleri ve baðlarý seyran eyler gönlünde
peþi sýra benlik gömülürken olunur kurban
ter içre bir yüze an an kurban gider
ya gelip aparýp da götürsün sen beni
yada sen gelesin bize be kurban
baðlarsan bohçaný gönül korda gider
dað baþlarýnda çadýr açýlýr
nede olsa hiç tatmin olmaz ki yürek
bir aparýrken seni görebilseler yar beni
isterse polis ve jandarma vursunlar kellemi
yakarým bu caný vermem ellere ki seni
olsak ta aþk ateþinde bir kömür
içten içe aðlar da dururuz biz bir ömür
gönül hüsranýyla attýðýmýz tekler
bir iki üçü beþi bulunca
yer göðe gök yere kapaklanýr
oysa ki bu tahta baþtan beri çürük bir tahta
stres ve yeis mahkum eder insaný yatakta
ben gidiyorum dünya kalsýn sizlere dercesine
ah lelerle vah lelerle
ah vah yar derde küsülür kadere
zaman geçtikçe etrafta kalmaz ki hiçbir kimse
biter misafirliði sevilenlerin birer birer yiterler
ya birinin arabasý çarpar
ya ecel bu ya sormadan çalar kapýyý
kimi yatakta kimi bir hiç yerine biter
garip olan sokaklarda ölürler
su testisi bir kahpe ele kurban gider
sen tek baþýma kala kalýrsýn
akþamlara sýðýnýp da karanlýklara sarýlýrsýn
geçmiþin yaþamýna bakýþta o günleri yad ediyorum ama
ne geri dönebilirim nede ileri bir adým atabilirim
nede hülyalarda oyalanamýyorum
zira ne maziyi sahiplenenler cömert þimdi nede hayallerim
onun için sadece bakýp bakýp özüme hayýflanýyorum
bundan gayri yanýmda olsalar ne yazar
olmasalar da ne yazar
ah ulan ah
meðer ne hikmetmiþ bir zamanlar bize sunulanlar
oysa ki tam vakti bir seher anýnda girmiþtim bu hayata
ötelerde Þeyda bülbüller dil parelerken
boþu boþuna geçip de gitti yýllarým
þimdiyse gazeller döker ömür aðacým
derdimi saracak gül harelenir
ola ki baþýmý alýp da koyup da gideyim gurbet ellere
ne siz beni unutun nede ben sizi
ey sevgili cemalim tek güneþim ve ayým
al getir de el basayým Kurana
ne sen beni unutabil nede ben seniyi unutayým
dertlerim çekerken mayayý söyleyip de aðlasýn
nefsim ise kafayý sallayýp dursun göz doyumsuzluðuna
ey melal doldur da yüreðimi ben gayri kendimi bulayým
vakit tastamam kapý çalýndý baþlatýldý gayri ayrýl
tek deðiþen bir tek þey var bu hayatta ve gönül baðýnda oda “ÝNSANLIK’’…
(09.03.2017) AZAP
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.En Çok Okunan Şiirleri
Sonrada görme görsen ne olur! -Hz. Hasan ve Hz. Hüseyin mucizesi… VATAN ELDEN GİDİYOR...! Ahlak güzel , olmalı! Bir nebze gönül “emek-güven-vefa-sevgi ve dostluğu” taşımıyorsa aşkı göremez... -Bir sen göl misali toplandın yüreğim de… Nerde kaldı Hakka verdiğin söz... -Dert üstüne dert sundun… Bıçak sırtı duygular, doğruyorlar içimi! Affet beni baba ne olursun, anla oğlunu!