SAKALLI

( Gidiþinden sonra yazdýðým bir þiirin
Yüzümdeki hüznüdür her kelimesi
Bir gece vakti dýþarýda dururken ben
En çok sevdiðin sakallarým aklýma geldi
Ve önce ýslandým yaðmurda
Sonra aðladým yaðmurla
Peki sen duydun mu feryadý mý? )

SAKALLI

Geceydi, karanlýktý vakit, zor seçtim yüzünü
Hava yaðmurluydu, ellerini ovuþturdu
Üþüyordu belli ki, düþürdü yere yüzünü
Ve hiç konuþmadý, olduðu yere oturdu

Düz bir þapkasý vardý, sakallarý yeni uzamýþtý
Paltosunun düðmelerini açtý, öyle kaldý
Bir eli sakalýnda, diðer eli yukardaydý
Býraktý kendini yaðmura, öylece ýslandý

Biraz vakit geçti, titremeye baþladý
Ve çýkardý cebinden bir kâðýt, öyle baktý
O titriyordu, kâðýt elinde titriyordu
Belli ki hasreti çoktu, resme daldýkça daldý

Biraz düþtü soluna, kâðýt elinden uçtu
Doðrulup yerinden alamadý, hali hiç yoktu
Önce direndi, uðraþtý ve sonra pes etti
Düþtü gözünden yaþ, yaðan yaðmur coþtu

On dakika sonra, zar zor yerinden kalktý
Paltosunun düðmelerini yavaþça ilikledi
Saða baktý, sola baktý, ve yumruklarýný sýktý
Ve aðýr aðýr adýmlarla oradan gitti

Yusuf BÝTÝM
Sosyal Medyada Paylaşın: