Sonbaharda yoruldu
Kýþta
Yapraklar vakitleri kovaladý durdu hep
Yeþermeye mahkum zamana
Ne çabuk ayak uydurdu onlar...
"Ölümsüzlüðü diler baharlar" derler;
Bu yüzden ALLAH
Ýlk ve sonu oldurdu
Yoktu mesafesi hiçinin
Ama her daim uzak
Hüsran ve tuzaktý ellere
Çokmuydu sahi
Çoklukta yok mu olmasý gerekti herdem
Aþýklar bekledi
Kader illetti ve geliþleri acýlarýyla derin
Derinliðiyle kuytu...
Anlamam güç
Ya sezerim ya beklerim bende
Yaþ almayý bahardan
Ýnen her damla suya
Biriken her karýn tanelerine
Süzülen ensenin terlerine
Birde uçusturan buharlarýn hatýrýna
Çizerim bende alnýma çizgileri
Ve anlamam güç böylesini
Çünkü ölümsüz olan ben deðilim!
Yazýk edilen bana deðil elbette
Baharlarýma
Ne çok þey kaçýrmýþým onlarda
Gülüþlerim anýlarým hatýralarým
Kýlamadýðým her güzel günün karýna
Ne çok þey atlamýþým meðer...
Yok etmem sitem!
Yoketmem birikmiþliðimi
Unutmam yok
Yok ki sizin gibisi
Ben ki döndü döndü durdu içinizde
Büyüdü tasalandý belki soldu
Olmadan oldu sandý kendini ve gitti berilerinizde
Buralardan göçtü epeyliðinizde
Ama siz benden sonrada
Ne çift gözlere ah! kar!
Ne çift gözlere su, sel, duman, kar
Durmadý hayat
Yaþattý
Her ilki ve sonu
Kaçýrmadý beni seni onu...