öylesine çoðaldý ki heyhatlarým hayretime düþen ünlemleri sayamadým..
kýrýk pencerelerden ýþýmý-yordu gün
göðün kesik yüzünden süzülüyordu kan damlalarý avuçlara..
kasvet tutmuþtu;sýnýr boylarýndan kentin içlerine
ve dünya ya taþ kalplerle örülmüþtü
ses geçirmeyen karanlýk duvarlar..
(yazýlamaz böyle naif sözcüklere þiir)
-bombalar ve enkaz altýnda çýðlýksýz minik bedenler, yollardayken mülteci ve göçmenler- ... hep kötü haber geliyorken Halep’ten...
Sosyal Medyada Paylaşın:
çetin örnek Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.