kelimelerin gönlü kýrýk gelmek istemiyorlar bir araya hüzün sus pus olmuþ, titrer soðuktan kurumuþ dudaklar kan boþalýrcasýna akan ter kendimden kaçarcasýna uzaktayým anlatamýyorum bu hallerimi kifayetsizim anlatamýyorum çünkü kelimelerin gönlü kýrýk gelmek istemiyorlar bir araya aziz þehitlerim yatýyor yerde basiretsizlerin gözüne inmiþ siyah tül perde sükutun çýðlýðý kopar derinlerde baktýkça gönlüm kýrýk baktýkça çöküntü baþlýyor kopuyorum kendimde kale kapýsý gibi yýkýlan hayaller var sabiler analar bacýlar gözü yaþlý eþler çam fidaný gibi büyüyecek yetimler kalem, damla damla aðlýyor iþte, aðlýyor sessizce gördüðü manzaraya hislerim yoðun anlatamýyorum ben, aðlýyor kalem baktýkça Beþiktaþ’a, içlendikçe Marmara’ya yusuf erdoðan
Sosyal Medyada Paylaşın:
mevlana diyarı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.