Hayat býktýrmýþcasýna kendinden emin adýmlarla ilerliyordu zaman Gülmeyi unutturmuþcasýna dinmek bilmiyordu yaðan yaðmur Gecenin karanlýðýnda sanki bitmiþcesine her þey Gelmek bilmiyordun kaçmýþcasýna tren
Ne umutlar gizlidir gülüþlerimde bitmek bilmeyen Oysa nelerim vardý keþfedilmeyi bekleyen Ellerinde soldurmuþcasýna tüm açan gülleri Gemileri beklerdin sana çok yakýnken
Sevemessin belki beni aðýr gelir bu sevdam Taþýyamassýn ve bendeki beni bilemezken Ucuz sevdalara boyun eyer yazýk edersin kendine Uzaktan sevmeyi denersin de beceremessin
Sevmiþtim dersin belki kendine Ama buna sende inanamassýn sadece avutursun kendini Kaçýnca tren o aðlamaklý gözlerle Nerdesin dersin þimdi nerde
Sosyal Medyada Paylaşın:
ramazan bulut Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.