olsun

ey insanoðlu

soyunda Adem bakýþý suyunda Havva içimi
öpülesi bir hayat vardý da öpmedik mi gerdanýndan
kaç gökkuþaðý kýrýldý dudak kývrýmlarýnda bilsen



kan doðrandýkça göðe
can söküldü içimizden an be an
en yakýcý yaðmurlarda kavruldu tenlerimiz
biz yine aldýrýþ etmedik göðsümüze batan mezar taþýna



ama olsun
biz yinede çok severdik sevmeyi
bam teli kopsa da dilimizde
bir sevda türküsünü nasýr eylerdik sesimize
mavi kanatlar takýp hep uçmak isterdik gözlerimize

.
…
.

ey aþk

sen
bitti denildiði an baþlayan
ardýnda býrakýlan aðlamaklý bir çift göze aldýrýþ etmeden
ýþýðýna küs her çýkmaz sokaða
nemine hasret her yaðmursuz buluta adýný veren
ve içindeki masumiyetini kanatýrcasýna kazýyan
kýzlýðýný kaybetmiþ bir damla gözyaþýymýþsýn meðersem


sen ki
bir baþka severken
asla baþka sevememenin yetim inancýndan baþka bir þey deðilmiþsin




baktýk
göremedik
.
.
gördük
anlayamadýk
.
.
anladýk
anlatamadýk
ne içimize
ne de kendimize…









ilhanaþýcýekimikibinonaltý


Sosyal Medyada Paylaşın: