Hüzün mendiline, sildim yaþýmý Omuz yok ki, dayayayým, baþýmý Zaman tutukladý, hayal düþümü Yetmedi mi hala, cilve nazlarýn
Rüzgar ýslýðýnda, gelen naðmeler Dertli bozlak olur, yüreðim deler Bu gönül bir kuzu, ardýnda meler Silinmez sahile, vuran izlerin
Ne zaman kavuþur, elinle, elim Lâl oldu, sustu bak, konuþmaz dilim Daðýldý aþk ile, dokunan kilim Ýfþa oldu gayrý, bütün gizlerin
Neden çýkar gibi çarpar bu yürek Özlem sancýsýna, dayanmak gerek Direnmeli her dem, hem de gülerek Gücü yeter mi ki, bilmem bizlerin
Yanan yüreðimde tütse de duman Lüzumsuz diyor ki, demedim aman Feleðin çarkýnda, erirken zaman Sýrasý gelir mi, güzel hazlarýn
Sadýk DAÐDEVÝREN Aþýk LÜZUMSUZ
ETEK YAZILARI
TAARRUZ: Saldýrýya, harekete geçmek DEHLÝZ: Üstü kapalý, dar ve uzun geçit ÝDÝL: Hazar Denizine dökülen bir ýrmak MEHTAP: Ay ýþýðý olan gece ÞEM: Mum HATEM: Yüzük, mühür, cömert, son, en son NAÐME: Uyumlu ses, ezgi, melodi BOZLAK: . 1. Orta ve Güney Anadolu’nun birçok bölgesinde bir türkü ezgisi. 2. Bu ezgiyle söylenen, konusu acýklý türkü LÂL: Dili tutulan, konuþamayan, dilsiz ÝFÞA: Ortaya çýkan, açýklanan, gizliliði kalmayan
Sosyal Medyada Paylaşın:
ASIKLUZUMSUZ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.