Senle dolan sevgimi daðýtýyorum artýk çevreme... Çiçeklerime, kitaplarýma... Onlara daðýttýkça unutuyorum seni anlýkda olsa... Varlýðýndan bir haber olduðum kaçýncý gün unuttum mesela ... Sonra öyle yýkmýyorum duvarlarý yokluðunda... Büyüdüm,uysallaþtý yüreðim... Bir kez daha haklýyým demekten doðan huysuzluðumu bastýrdým artýk... Beni sevmediðini anlaman çok geç oldu biliyorum... Ýçime koca bir aþký yükleyip bir baþýma býrakýp gitmen de bir o kadar hýzlý... Vazgeçtim senden... Kendinden uzaklaþtýrmak için yaptýðýn tüm çabalarýn iþe yaradý bak... Bittin bende,benle birlikte.
Ýçime attýðým son veda busesi bu,Yanaðýna konduramadýðým... Elimi elinden çektiðim... Gözümü gözünden aldýðým... Dudaðýný mühür bellediðim son veda busesi... Bu seninle alakalý tüm çýðlýklarýmýn son sessizliði.
Sosyal Medyada Paylaşın:
bircan kıran Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.