Her canlý her sabah aþýn peþinde
Karýn doyuracak düþün peþinde
Meyveli dallara konarken kuþlar
Kedi pusu kurmuþ kuþun peþinde
Mevsim bahar ise çiçek doluyor
Dala uçan börtü böcek konuyor
Canlýlarýn karný böyle doyuyor
Ýnsan emeðiyle iþin peþinde
Su baþýný tutan devleri gördüm
Halký yiyip yutan beyleri gordüm
Açken oruç tutan evleri gördüm
Bir lokmacýk huzur aþýn peþinde
Sorma derdim günden güne azýyor
Ýnsan din imandan candan beziyor
Sapýtanlar sýk sýk çocuk düzüyor
Gafiller boþ hayâl düþün peþinde
Kör müsün ey sapýk doðaya bir bak
Koyuna kuzuya ovaya bir bak
Ýnekle buzaðý boðaya bir bak
Erkek diþisiyle döþün peþinde
Karný doymuþ sapýk nefsin yetirmiþ
Aklý fikri yemiþ hepsin bitirmiþ
’Bademleme’ deyip tefsir getirmiþ
Ýman duman olmuþ çükün peþinde
Kime lâzým böyle kuduz gerekmez
Haram yiyen soysuz uyuz gerekmez
Pahalý et makbül ucuz gerekmez
Akbabalar hepsi leþin peþinde
Ýþbirlikçi mürit hep birleþmiþler
Yetimin hakkýný bir üleþmiþler
Haramý sevmiþler Hak’tan geçmiþler
Þeyhler meczup bir liboþun peþinde
Ata’m bize doðru yolu gösterdi
Yanlýþa taviz yok, hemen "Sus!" derdi
Düþüncelerini güneþ süslerdi
Çaðdaþ uygarlýða ýþýn peþinde
Ben býktým karanlýk kirli oyundan
Devrildi insanlýk çýktý rayýndan
Hayýr gelmez hain iblis soyundan
Aktaþ Hak’ça yolda düþün peþinde
Þaban AKTAÞ
11.08.2016