Sahip olduklarýmýz
yoksulluklarýmýzýn gölgesinde eriyor
güzeldir þiir
sen kadar hatta senden bile
ne saklar bilinmez
her dokunan kendi sýzýsýný dinler
naif ince iðne iðne
kimine çuvaldýzdýr kimine dar aðacý
öyle ki gülistanda kar yangýný da baþlatýr
bilinmez
karanfilli sokaðýn damlarýnda ötüþenler
bana anlattýðý gibi sana da anlatýr mý
gecenin amansýz þair oluþunu
kim bilir
öðrendim
herkesin kendi göðüdür bilinmez güzellikler taþýyan
yalnýz kendine þakýr o kafessizler
herkes kendi göðünde özgürleþirmiþ
kelepçelerine raðmen
bilmelisin ki
ömür haným göçtü
eyvallahsýz yýllara yakýþan bir göçüþ bu
mirasçýsýna kalansa
o sayfalardaki cümle enkaz
gülümse sen de
alfabeni tamamladýn sonunda
filizÞahin
02/05/2016