MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

Ne Kadar Şanslı Bir Nesilmişiz Biz Meğerse...
Perihan Metin

Ne Kadar Şanslı Bir Nesilmişiz Biz Meğerse...



Lalelerimiz de açmýþ kýrmýzý kýrmýzý
Küçükken tarlalarda görürdük
Olanca lale, gelincik ve papatyayý
Baharýn geliþinin habercisi idi hepsi
Þimdi evlerimizde saksýlarda görüyoruz ancak
O da hepsi hepsi bir kaç tane
Ne kadar þanslý bir nesilmiþiz biz meðerse
Koþtururduk bir uçtan bir uca
Hepsini kucaklamak istercesine sevinçle
Hemen evimizin karþýsýnda bir bað vardý
Bir de boþ arazi, çiçekler açardý bahar gelince
Sahibiydi Rahmetli Þadiye Teyze

Yarýþýrdýk komþu çocuklarla
“Hangimiz daha çok toplayacaðýz”, diye
Gelincikler toplarken dökülürdü
Daha çok raðbet ederdik lale ve papatyaya biz de
“Bazen de Þadiye Teyze kýzar mý acaba?”, düþüncesiyle
Bir göz atardýk onun evine
Baktýðýný görürdük bazen, ses etmezdi yine de
O da mý mutlu olurdu bilmem kendince
Coþkuyla koþarak götürüp annemize verirdik
Aðzýmýzda mutluluktan oluþan kocaman bir gülümsemeyle
Annemiz bir bardaðýn içine yerleþtirirdi özenle
Onun da yüzünde kocaman bir gülümseme
O zamanlar vazo neredee…

Bir gün yine çiçek toplarken seslendi
Þadiye Teyze; “Perii, azýcýk gel hele..”
Bir hareketlilik vardý son günlerde evlerinde
Doðrusu “Neler oluyor acaba?”, diye
Meraklanmýþtým ben de
Meðerse Ankara’ya taþýnýyormuþ
Çocuklarý ile birlikte
Elime ipekten minicik bir bohça tutuþturdu
Ýçinde rengarenk, irili-ufaklý ipek bez parçalarý
“Al bunlarý, kullanýrsýn evcilik oynarken kardeþlerinle...”, dedi
Nur gibi yüzünde bir gülümseme ile
O zamanlar oyuncak bebek nerede
Kendi bebeðimizi kendimiz yapardýk çöp ve bezlerle
O anda boðazýmda bir düðümlenme oluþtu
“Bunu almayayým, sen de gitme..” demek istedim
Ama, diyemedim iþte…
Anneme; “Anne, gitmese olmaz mý?”, dedim
Annem;” Kýzým, yaþlý kadýn,
Burada ne yapacak kendi haline!”, deyince
Sustum içim burkulmuþ bir halde

Son görüþümdü Þadiye Teyzeyi
“Beni seviyordu”, diye düþünürüm hep
Ne zaman aklýma gelse
Yýllar sonra bir gün annem
Komþularla konuþurken duydum
“Þadiye Teyze, vefat etmiþ, cenazesini getirmiþler!”, diye
O an içimden geçti; “Ölmeden bir kez daha görebilseydim keþke…!”
Ýnþallah yatýyordur; gelincikler, papatyalar, laleler içinde…AMÝNNN.

26/03/2016 13:20
Perihan METÝN

Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.