Bahara doðru koþarken zaman Ak saçlý daðlarý yalýyor Son fýrtýnanýn kara bulutlarý. Yalnýzca sesi duyuluyor Alaca karanlýkta yorgun rüzgarlarýn…
Cehennemi anýmsatýyor, Gecelerin ayazýnda kayan yýldýzlarýn Kan renginde ateþten þelalesi! Kaybolup gidiyor Uykuya dalan karanlýk evrenin Kabuslarla dolu rüyasýnda, Dolu dizgin koþarken kýyamete…
Ýrkiliyor yedi bin yýllýk çýnar, Tarihin hafýzasýnýn silindiðini gördükçe… Gecenin en karanlýk vaktindeyken, Zamaný sabaha aralayan þafaðýn, Güneþin doðuþunu müjdelemesini bekliyor; Yeniden yaþama baþlamak için Yaðmurlu bir bahar sabahýnda Uyanarak...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ozanca Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.