_O son bakiş_

Nasýl baþlasam söze
Bilmezken hayatýma
Öyle bir an çöktüki
Yýl 2014 aylarsa ocak 26.

Saatin, zamanýn durduðu an.
Nefessiz kaldýðým o an!
Gözlerin gözlerime
Son kez bakarken
Ellerin ellerimden kayýp gidiyor..

Dur dercesine gitme dercesine
Gözlerim gözlerinin içine dalarken
Dil susmuþ, gözlerimiz se
Kenetlenmiþ son bakýþ.
Bu son veda son..

Veda zamaný derken bile
içimi yakýp gidiyorsun ya
Gitme diyemiyorum
Desem de olmuyor
Vakit geldi diyorsun
Ayrýlýk zamaný..

Böyle olmasýný istemezdim
Baharýmýzýn mutluluðumuzun
Baþlangýcýnda
Seni arkamda, gözü yaþlý býrakmayý
Hiç hiç istemezdim
Üzülme der gibiydin.

O son bakýþta..!!

Ben se gitme durr diyemedim
Çünkü seni ebediyete uðurlamak
Nasibimde varmýþ.
Evet sensiz yaþamak
Çok zor zor olsada
Yaþamam gerekiyor

Yaþamak denilirse
Uyku uyumayý bile unuttum
Bazen uyumayý seninle olmayý
Rüyalarýma gelmeni
Özlemimi hasretimi
bir nebzede olsa
dindirmek istiyorum.

Bir an dalýyorum
Gelse diyorum bir kere gelse
Sarýlsam koklasam "diyorum

Ah be zamansýz ayrýlýk

Vuslata býraktýn
Sevdamýzý
Seni benden çok seven
Rabbim banada
Sabýr ihsan eder ELBET

Hasretim özlemin
Yakýyor bedenimi
içim cehennem
Dýþým ise sükut

Senin gözlerin özlemin
Hasretin beni yakarken
içimde ben seni yaþarken
Ben seninle uyur seninle
uyanýr oldum..

Serpil CaN
( Asi Rüzgarým )


Not:// Bu siir cok yakin arkadasima hitafen yazilmisdir.
Sosyal Medyada Paylaşın: