Nasıl görür anne gözü...
Hani şu sözü sık sık söylerim ben;
"Olmasını istediği gibi görmek"
Aynen öyledir annelerin evlatlarını görüşü....

İki öykü anımsarım. Sonuçları birbirine benziyor...
Yazarını bilmediğim bu öyküleri yalnızca bir özet olarak geçeceğim;

Annesinin "prensesim" diye bağrına bastığı kız gerçekten kendisini çok güzel hisseder. Ancak okula başlayıp da arkadaşlarının kendisinin çirkin bir kız olduğunu söylemesiyle hayalleri yıkılır. Kendisine şimdiye kadar yalan söylediğini düşündüğü annesine de çok kırılır... Bundan sonrasında gözlerine ne oldu bilmiyorum ama kendisine göz nakli gerekmektedir. Göz bulunur ve ameliyat başarılı geçer. Gözleri açıldıktan sonra bir aynadan yüzüne baktığında bir dünya güzelidir gördüğü... kendisine estetik ameliyat yaptığını düşündüğü doktora teşekkür eder... Doktor ise ona şunu söyler;
"Biz sana estetik ameliyat yapmadık kızım. Yalnızca göz nakli yaptık. Sen aynaya baktığında kendini annenin gözleriyle görüyordun."

Bir apartman sakini okuldaki çocuğuna yeni pişirdiği pastadan göndermek ister. Kapıcıyı çağırır ve ondan rica eder. Kapıcı ise onun çocuğunu tanımadığını, nasıl bulacağını sorar;
"Kolay" der apartman sakini... "Çocuklara şöyle bir baktığında en güzel çocuk hangisiyse ona veririsin!".
Akşam çocuğu eve geldiğinde pastanın çocuğuna ulaşmamış olduğunu öğrenir ve öfke ile kapıcıyı çağırır... neden pastanın çocuğuna ulaşmadığını sorduğunda;
"Aynen dediğinizi yaptım hanımefendi... Baktım çocuklara doğru, en güzeline verdim pastayı, ki en güzeli benim çocuğumdu."

Bizleri en güzel gören, sevgi dolu o gözlerin sahibi annelerimizi bu vesileyle bir kere daha kutluyorum...

Kadir Tozlu
13.05.2012