ESİNTİLİ havalarda gökyüzündeki bulutlar kıpır kıpır olurlar; dün sabah benim yüreğim de öyleydi...Kahvaltımı hazırlarken bir telefon geldi, geçici olarak Diyarbakır’da görevli iken 23 Nisan bayram tatilinden yararlanarak beni ziyarete gelmiş, otogardan bana telefon ediyor adresimi, güzergahı soruyordu. Çok değer verdiğim, has şiire, güzel Türkçemize büyük hizmetlerinin dokunacağına yürekten inandığım bu genç şairimize adresi verdim ve acele gelmesini söyledim.Kim mi bu şair?Kesinlikle davul kasnağına geçirilmiş bir koyun derisi değildir,yabancı katkılarla kirlenmemiş bir şairdir.Geldi ve kahvaltıyı birlikte yaptık.İlk defa konuşarak,konuşturarak,gülümseyerek yaptım kahvaltımı...Derken oğlum Dr.Bahadırhan Karakoç’tan bir telefon geldi öğleye doğru.Dediği şu:"Amcam tekrar hastalanmış Gazi Ün.Tıp Fakültesi Hastanesinde yoğun bakıma yatırılmış".Bu habere çok üzüldüm,üzüntümü misafirime hissettirmemek için de içime hapsettim. Misafirim Diyarbakır’dan gelmişti ama kendisi Mersin’in Tarsus kazasındandır ve saf-kan yörüktür. O gün saat 15’de tekrar Diyarbakır’a döndü bense yine tek başıma kaldım...Sürekli kardeşim şair Abdurrahim Karakoç’u düşünüyor ve acılarımı hafifletmeye çalışıyordum.Akşam olmuştu hiç beklemediğim bir telefon daha...Arayan Ankara’dan çok sevdiğim bir şair arkadaşım,İsmet Bora Binatlı; ilk sözü,"Başınız sağ olsun abi!!!..."Neye uğradığımı şaşırdım,nedenini sordum, Abdurrahim’in hakka yürümüş olduğunu vurguladı.Her canlının ölümlü olduğunu bilmeden yaşayanlardan değilim ve her ölümlü haber de böyle verilmez.Böyle haberler karşısında "İnna l’ilahi e inna ileyhi raciun" demeye de dilimiz döner,karşılamaya da gücümüz yeter.5 dakika sürmedi haberin doğrusunu öğrenmek için.Bu gibi haberlerde bacakları çevik, dilleri cıvık posta tatarları sanmam ki hoş karşılana.İnsanı felç bile eder böylesine acı ve asılsız haberler. Habercinin habercisi sanatçı geçinen ve her fırsatta beni sevdiğini söyleyen Emel Demirezen’de katılmış kendi sitesinde bu haberciler arasına. Yazamaz DEMİYORUM, yazmak hakkıdır, ama doğruyu, kimselere zararı dokunmayacakları. Evet, kardeşim Abdurrahim Karakoç, yoğun bakımda yatıyor, ömrü tamam olduğunda elbette o da ölecektir, gökyüzünü aydınlatan bir yıldızın kayışı gibi. O hala hayatta. Selam ve sevgilerimle.

Bahaettin Karakoç