Aylardan Aralık dışarıda kavurucu bir soğuk. Ellerim üşüyor ev sıcak ama üşüyor işte. Klavyeye dokunurken acıyorlar tıpkı yüreğim gibi....
Yine yalnız değilim sağ yanımda hüzün, sol yanımda hasret bana eşlik ediyor. Ha birde gözlerimden son zamanlarda hiç eksilmeyen gözyaşlarım benimle. Biliyormusun ? bu karenin tek eksiği ne ? bir sen yoksun yanımda. Oysa hiç olmamıştın ki ben hep var olduğunu sanmış kendimi kanırıp mutlu olmaya çalışmışım ....
Sahi neden hiç bende değildin ki? Çok mu meşkuldun? Benim sana sunduğum sıcacık sevgimden daha önemli şeyler mi vardı? Neyse artık önemi de kalmadı bu soruların. Ama ne yapayım meraklıydım oldum bittim sormadan da edemiyorum işte....
Son günlerde seni daha çok düşünür oldum nedenini bilmiyorum. Ama uyandığımda ilk aklıma gelen sen oluyorsun. Uykuya dalarken aklımda olduğun gibi. Sanki beyin hücrelimde bir ihtilalcisin söküp atamıyorum. Senin beni yüreğinden söküp attığın gibi....
Çayım yine soğumuş aslında severim çayı ve kahveyi ılık içmeyi ama dedim ya üşüyorum. Bedenim üşüyor ama en çokta ruhum üşüyor senin gözlerinmiş onu ısıtan saran sarmalayan. Şimdi gözlerin başka ruhları sarıp sarmalıyor biliyorum kıskanıyorum ama sakın saçlarını okşama olur mu? Parmak uçlarından benim saçlarımın izi silinmesin ....
Yerdeki beyaz örtü hala duruyor, ilk yağdığında nasıl tertemiz oluyor ama zaman onu da kirletiyor tıpkı aşkları kirlettiği gibi. Aşk dedimde evet aşk nasıl bir duygu hiç tattın mı? Sevdin mi hayatında birini? Düşünmden onun için ölümü ble göze alabildin mi ? Gecelerde gözlerin uykuyla küstüğü anlarda onu düşündün mü? Ben tattım ....
Hep kaçarken insanlardan sığınmaya çalıştım bilmeden yalnızlıkta bir çok insanın emeği olduğunu. Kızgınım kendime neden mi? Elim kalvyede ama yazamıyorum eskiden aklıma gelen her konu hakkında onlarca şiir yazar hepsinden birer parça alır kendimce güzel bir şiir çıkartırdım. Sonra da seslendirirdim içine ruhumu katarak ama artık seslendirmelerim dahi ruhsuz oluyor. Yoksa sen giderken ruhumuda mı bavulna attın? Benden habersiz. Bir ara bakıver olurmu sendeyse bana geri ver ona ihtiyacım var....
Saat ilerliyor yatma vakti geliyor ve içim daralıyor. Yine sabaha kadar yatağımın içinde dönüp duracağım umutsuz bir bekleyişle uykumun gelişini. Ve biliyorum ki gelmeyecek haftalarca gelmediği gibi. Uykuyu da özledim hiç değilse senli rüyalarda huzur bulabiliyordum ama artık onlar da yok. Var olan giderken avuçlarıma bıraktığın acılar ....