Düşünüyorum da nedir gerçek! Gerçeği aramak ne? Gördüğüne inanmak mı? inanmak istediğini duymak mı muradım? Ben ne duyduğuma inandım nede gördüğü gerçek saydım, tek sebep kendime güvensizliğimdi belki de, hayali yaşamaktı gerçekleri, ben hep gerçekleri aradım. Bu ben miyim gerçekten? Ben kimim kimliksiz di hayatım, hep kendimi aradım, ben beni tam tanımadan başkaları nasıl tanısın.

İnancım neydi, hep bilinmeyene inandım, ya sonra! Gördüm ki, inanamadığım kendi yüreğimin sesi, oysa o en doğruyu söyleyendi, şimdi ona sıkı, sıkı sarıldım. Ne akıl almaya ihtiyacım var nede bilinmeyene, ben her şeyi kendimde buldum.

Ne siyasilere kızgınım nede ana babama nede topluma, ben herkesten aldıklarımı iade ettim ve şimdi özgürlüğüme yol aldım.

Aşk nedir? Yüreğimizde olan ilahi bir histir, eğer kirletilmeden korunduysa, oysa benim duyduğum aşk hikâyeleri ya kirliydi, ya da acı çekmekti, oysa yaşamak için gerekli olan yaşam enerjisiydi, yaşamın ta kendisiydi. Bir ara onu kaybettiğimi sandım, o kadar yalındım ki, adeta boş bir kovan gibi, arısı olmayan boş kovanda bal olurumu? Dilerim kimse yaşam enerjisini kaybetmesin.