Nedir ki ayrılık?
Ölmek mi ?
Unutmak mı ?
Yokluğa atılan bir adım mı?
Hiçliğin başlangıcı mı ?
Yoksa
Yeniden bir başlangıcın habercisimi?
Evet ayrılık bazen çok acıtır insanı yakar yüreği.Gözleri ıssız gecelerde kan çanağına çevirir. Utanırsın saklarsın ağlaklığını herkesden sanırsın ki etrafında kim varsa sana acıyor oysa onlarda yaşamıştır bu duyguları almışlardır derin darbeler.Sahte de olsa yüzlerinde bir gülümseme ile devam ederler.
Ayrılığın ilk günü uyanmak istemezsin midende bir ağrı elin,kolun bitap zorlarsın kendini kalkmaya. Kahvaltı masasında belli etmemeye çalışarak bir şeyler yemek oysa ısırdığın küçücük bir yum bir türlü geçmek bilmez boğazından. Gözlerinde akmaya hazır bir kaç damla yaş. Bunları hak etmediğini düşünürsün sanki tek sen yaşıyormuşsun gibi gelir onu anarsın her kelimende reimlerine bakarsın saatlerce. Geceler uykular uğramz yaslı yatağına her nefes alma sanki bir eziyettir canın hiç acımadığı kadar çok acır. Tesselliler başlar etraften gelmeye ama sen duymazsın ki kendine acırsın ölmek istersin bir daha asla sevmeyeceğim dersin . Ama insan oğlu çabuk unutur bir bakarsınki.Baharda açan çiçekler ile bir aşk filizleniverir yaralı yürekte ama bu kez korkatır yaklaşamaz ateşe elinde su olmadan .Ama hayat tekerürlerden ibarettir bunuda kısır döngüye girdiğin anda anlarsın. Yine aynı senaryo başlar baştan ve yine bir bahar ve yine yeni bir aşk ve yine can yakan bir ayrılık ......