KAYNAKTAN DERYAYA
LEBİDERYA

YÜREK YİTTİ SOKAK BİTTİ SALON ÇÖKTÜ
Kadir DURAK

Vefasızlık hayat tarzı olursa; yürekler mühürlenir.
Mühürlü yüreklerde; saygı, samimiyet, sadakat, hürmet, sevgi, seviye yer bulmaz.
Bunun yerini; riya, yalan, çıkarcılık ve sahtekârlık alır.

Süslenmiş sözlerin maskelediği riyalı gözler ve politik yüzler hakimiyeti topluma sirayet edince; dün horlanır, dün hırpalanır, dünden kalan ne varsa yerlerde süründürülür.

Oysa ki; millet olmanın en büyük özelliği dünü unutmadan yarını bulmaktır.

Dünsüz yarın; dinsiz alim gibidir...

Yani Lawres’in torunları çoğalırlar....

Bir soğan ekmeği pay ettiğimiz günler nerede kaldı?

Canlarımızla can paylaştığımız dünler nerede?
Haftalık; "İnsani ve vicdani." Eğitim programlarımıza ne oldu?
Sokaklara hakimiyet kurduğumuz günlerimiz ne oldu?
Keskin sözlerimizle; ihaneti vurduğumuz zaman nerde kaldı?

VATANA MEFTUN OLAN YÜREKLER NEREDESİNİZ?

Salonda bir kişi konuştuğunda dolu olan salonda sinek bile uçmuyordu...
Alanlarda bir hatip konuştuğunda; bütün alan pür dikkat konuşanı dinlerdi...

Alanlar; Türklük gururu ve islam ahlakı." İle inim inim inlerdi.

YÜREĞİNE VATAN NAKŞEDENLER NEREDESİNİZ?

Bir yudum suyu ikiye böler içerdik.

Gözlerimizle ihaneti biçerdik...

Vatanın adı ölüm olsa biz ölümü seçerdik...

KANIMIZ AKSADA ZAFER İSLAMIN DİYENLER NEREDESİNİZ?



Bir şey olanlar; hiçbir şey olduğunu unutmuşlar...
Bir olanlar; menfaat için dünü de dini de unutmuşlar...
Bir şey olanlar menfaat yolu tutmuşlar...

İşte o bir şey olanlar; dünü unutmayanları da uyutmuşlar...

UNUTMAYIZ, UNUTTURMAYIZ DİYENLER SİZ NEREDESİNİZ?

Yiğitlik; hanım ya da bey işi değil....

Yiğitlik yürek işiydi...

Vel hasıl o gün yaşayanlar yiğit kişiydi...

Önce gidenler ne mutlu size...
Biz mi ne yapıyoruz...

Kabriizin toprağının üstüne çöreklenmiş oturan ahlak fukaralarının şerefsizliklerinin reklamlarını yapıyoruz...

Fatiha mı bekliyorsunuz...

Onun ne demek olduğunu bilenleri bulduğumuzda Fatiha okuyacağız...

Omuzlarda yolcu ettiklerimiz;
Keşke sizlerle biz de gelmeyi bilebilseydik...

Keşke o gün olduğu yerde kalabilseydik...

Keşke şafaklarda sizleri bulabilseydik...

ŞAFAKLARDA NURU SELAMLAYANLAR SİZLER NEREDESİNİZ?

Düşünün ki;

Buca C / 5’tesiniz....

Bir nefgis terbiyesi mevsimi başlamış...

Yaşınız 17 - 18.. Tam ilkbahar...

Hazan dolu zaman...

Buz gibi beton yer döşeği olmuş...

Ve;

Bakınıyorsunuz...

Bir sakat insan var..

Ayakları askıda...

Bütün işlerini yardımsız yapamıyor...

Yüksünmüyorsunuz, bütün işlerine koşuyorsunuz.. Bunu onur addediyorsunuz...

İyileşiyor...

O yılar geçiyor...

Aradan yıllar geçiyor....
Yıllar çeyrek asırdan fazla zaman geride kalıyor...

Bir vesile ile bu kişiye bir kimsenin bir elzem işi düşüyor...

Can demişiniz...

Size saakat kalmama borcu var....

Fahrettin’in de keşke bir can dediği olsaydı da iki ayağını kaybetmeseydi... Diyorsunuz...

Fahrettin GÜRAN....

O Buca C/ 5 ’te ayaklarını kaybetmişti....

Şimdi Ankara samanpazarı Arslan Bey Camisinin karşısında oturmakta...
Tevazuu sahibi...

Siz bunu düşünüyor ve; kardaşımın biri hiç değilse sakat kalmadı diyorsunuz...
Beni nasıl olsa kırmaz diyorsunuz...

Bir meselesi olan kardaşınız için arıyorsunuz....

Neyi mi görüyorsunuz?

Bir şey olmuş...

Ney mi?

Müdür olmuş...

SENİN GİBİ MÜDÜR OLMAKTANSA; HİÇBİRŞEY OLMAMAK EVLADIR.. DİYORSUNUZ...

VEFASIZLIK...

DÜNÜN İNKÂRI...

UNUTULMUŞLUK...

ŞEHİTLERİN BİLE UNUTULMASI...

TURAN YOLCULARI SİZLER NEREDESİNİZ...

YÜREK YİTTİ............ SOKAK BİTTİ........... SALON ÇÖKTÜ............

Kadir DURAK

.......

HAYDAR GÖNENBABA

KANBER AYDIN..........

SİZ DE GÖREMEDİNİZ BU VEFASIZLIĞI ŞANSLISINIZ VESSELAM...