4
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
574
Okunma
Bir ev .O çıkmaz sokakta . Orda yaşayanlar ; insanlar , sokak kedileri ,tavuklar ve çatılardaki kargalar , serçeler ve diğer camii önündeki ağaçlara konan kuşlar ..
Ben oradayım . Evler arasında bir evde . Çocuklar arasında yapyalnz . Dağınık . Uykuda
gibi .Toparlayamamışım bedenimi , düşüncelerimi , ellerimi ,O ince kırılgan ellerimi ..
Günahları kalın zincirlerle bir güzel bağladım . Attım o izi bulunmaz uçurumdan aşağı . Bir yeşil yerdeyim . Pembe , al , çiçekler arasında . Onun gülüşünü görüyorum her gün . Bakı-
yor . Tutuyor ellerimden . Dağlara çıkıyoruz birlikte .Tepemizde güneş .sıcaklığı bütün kemiklerimizi ısıtmış .. Sıcaklığı neredeyse güneşe eş, ellerimi bırakmıyor . Ahlatlı bir tepedeyiz ; ekin tarlaları arasında . gözlerimiz anlaşıyor .
- Hep seni düşünürdüm , senin bedensel varlığını görmeden önce de , diyorum .
Küçük bir taşı alıp nereye kadar atabileceğini deniyor . Fırlatıyor taşı . Ekinlerin ortasına düşüyor . Ellerinin tozunu çırpıp omuzlarımdan tutuyor .
-Daha önce gelebilirdin . Seni hep çağırdım . Duydun .Neden ürktün .Yazgıya sende mi inan
mıştın .Düşlerimdeydin . İnce ellerinle çay yapar uzatırdın . Yüzünde mutlu bir gülümseme olurdu .Daha önce gelmeliydin . Yüzünde bu hüzünlü gülümseme olmazdı . Ve gözlerinde bu yorgunluk . Birbirimizi ,daha çok sevecek zamanımız olurdu .
Ahlatın sert gövdesine sırtımızı dayıyoruz . Sert ağacın toprağı da sert . Obaşını omzuma dayıyor , yüzünün çizgileri yüzüme daha yakın .Gözlerimde gözlerinin gölgesi . Ellerimiz
birbirinin üstünde ..
-Hep böyle kalalım . Yüreklerimiz gibi kenetlenmiş .
- Çıkacak dağlarımız , tepelerimiz dibinde oturacağımız ağaçlarımız olsun .Koşalım , yitik
gençliğimizi bulalım birlikte .
-Sana kır çiçekleri toplayayım . Sahi ekin tarlaları arasında biten mor çiçekleri sever misin ? Dilersen başına bu çiçeklerden bir taç öreyim . Çocuklar gibi , başınna takayım .
- birlikte gülelim . Gelincik kırmızısı . Yanaklarımızda güneş devleşsin . Akşamı ağartalım
olur mu ?
- Hayal mi bunlar ?
-Hayır . gözlerin değin gerçek . Birbirini bulan sıcaklığımız kadar gerçek . İkimizin bir olan varlığı .. Gülümsemenin doğal rengi ..
Çatılar birbirine gimiş neredeyse . Kadınların kaba bağırtıları . çocuk sesleri . Oyunlu .
Araçlar , ağaçların hışırtıları , dışarının doğal sesleri . O evlerden birindeyim . Varsın . Hem yoksun . Artık cama insan resimleri çizmiyorum . Parmaklarım çoktan gerçeği kavradı . Sen kağıt parçası değilsin . olamazsın . Senin sesin düpedüz . Güzel ışıklı bir yol .
Çimen çiçek içinde , gülüşün ulaşıyor . Yollar ne ki aramızda . Ya da uzun uzun yıllar .
Yanımdasın . Yalnızlığımın ellerinden tutmuşsun . Çiğdemli tepedeyiz . Çiğdem köklerinin toprak kokusu burnunda . Ellerimi tutuyorsun . İnsan buradan elini uzatsa güneşi yaka-
layabilir , diyorsun . Evet diyorum ..
Bahar . Ağaçlar canlı kıpırtılı . Ağaçlar çiçekte . O yitirdiğim , ben,in ardından koşalım dediğimde , şaşkın yüzümü inceliyorsun . Doğru söylediğimi anlayınca daha sıkı tutuyorsun ellerimi .
-İyi incele beni . Yarım ben bile değilim . Dağınıklığımı görmemezlik edemezsin . Gelirsin bilirim . Sen de parçalarımdan birisin çünkü . Biz ayrı ayrı yerlerde neye yararız .
Gülümsemen en beğendiğim yanın . İnsan olman . Duyumsaman . Bir papatya aklığında .
- Hem senin , hem benin arkasından koşmalıyız . İkimiz birlikte uyanık . Bahar nasılsa öyle . Çiçeklenen ağaçlara özenmeliyiz . Kışa direndik . ŞİMDİ BAHAR . Kuş selerİni dinle bak ;yaşamımızın doğal müziği .
Bir odaya giriyoruz soluk soluğa : Benim odam . Kanepeler ,perdeler , halı ve kitaplar .
Duvarda dayalı resimlere bakıyoruz ikimiz birden . Haklıymısın diyor :Bİtirilmemiş gözleri
ağzı oyuk portreye bakıp , İKİMİZİN ARDINDAN KOŞALIM . Elime boyaları fırçaları tutuşturuyor : Al boya bu resmi .
-Sen
-İzin ver , okuyup yazacağım .
- Çay içer misin ?
-İyi olur .
Saatler, günler geçiyor . Bir oda yetiyor bize . Birbirimizin varlığı .Uyandığımızda gözlerimiz pırıltılı, bakışlarımız anlamlı . Öpüşüyoruz ..
Bitidiğim resimleri gösteriyorum . Buldum kendimi . O da aynı kanıda . Tüm öykülerini okuyorum . . İnsanlar . Varlar . Hem de hiç eksik değiller. Ağladıklarını , güldüklerini
görüyorum . DuYuYorum .
Ah bahar ne güzelsin !
Her mevsim sen ..
8 3 1991