Okuduğunuz
yazı
23.7.2011 tarihinde günün yazısı olarak seçilmiştir.
...
ROMANIM KİTAP OLARAK BASILACAĞINDAN İÇERİĞİ BURADAN SİLİNMİŞTİR... KİTAP OLARAK ALIP, OKUMANIZ DİLEĞİMLE... SAYGILARIMLA
Paylaş:
(c) Bu yazının her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir. Yazının izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Öncelikle günün yazısı ödülü yazınız için tebrikler.
Dünyevi meşgaleler ve çeşitli marazi sebepler yüzünden site içerisinde kısıtlı zamanlarda bulunabiliyorum. Bulunduğum zamanlarda, bu gün ne yazmış diye merak ettiğim yazarlar içerisindesiniz. Bu merakım profilinizdeki sempatik, babacan, şirin vesikalık fotoğrafınız için değil ha, bilesiniz :- )
Bu yazınız ile ilgili yorumlara gözüm kaydı ister istemez. Kimsenin yorumuna ipotek koymamız haddimiz olamaz. Benim ki de naçizane kendi görüşüm;
Hikâyenizde; bir taraf olmaktan ziyade, nötr duruş sergilemenizi, her hangi bir fikrin propagandasından ziyade mesaj kaygısı gütmenizi o günleri “canlı” yaşamış birisinde (benin gibi) olması gereken asgari izan gereği olduğunu düşünüyorum. Bu izanın sizde olduğunu görmek şahsım adına sevindirici. Yoksa “nato mermer nato kafa” nereye kadar.
Bildiğim kadarı ile “Kıro”(sıpa) Kürtçe bir kelime, fakat 67 vilayette yerine göre kâh hakaret amaçlı, kâh iltifat amaçlı kullanılıyor. Kürtler için kullanıldığını ilk defa duyuyorum, (duymamış olayım)
Yazının tadı kaçmasın diye fazla polemik yapmak istemiyorum. Bu yorum ile göz, gez, arpacık hizama girenlerden çok çok özür diliyorum.
Başarılarınızın devamını diliyorum
Selamlar, saygılar
Not:Aman hocam yorumun "kıro" kelimesi ile ilgili eleştiri kısmı sizinle iligili değildir, üzerinize alınmayınız
Ağyar tarafından 7/25/2011 12:00:22 AM zamanında düzenlenmiştir.
“Efendi” demişsiniz lütfetmişsiniz, oysa bildiğiniz proletaryaya mensup bir âdemoğluyum. Kısmet olursa tulumlu bir fotoğrafımı yollarım size.(ciddiyim).
Allah biliyor ya, sanal ortamlarda epey dilim yandığından bilhassa siyasi tartışmalardan kaçınmaya çalışıyorum. Bu yüzden “kemnur” rumuzlu değerli yazarımızın “MAMY BLUE” isimli yazısına yaptığınız yorum ile polemik yapabileceğim bir sürü kısım varken sadece “Bu günün yazısı bölümlerini de hiç okumam, sebebide çok sıradan çok vasat çok evlerinde dedikodu yapanların diliyle birşeyler yazıp öykü yazdığını sananların çokluğu ve bunları okuyanların da fazlalığı...” kısmı ile ilgili açıklama istemiştim zatıalinizden. Zira günün yazılarını okuyan birisi olarak çok kötü gocunmuştum.
Hele hele “çok vasat çok evlerinde dedikodu yapanların diliyle” kısmı ise tam fecaat. Breh, breh, breh! Bir de şu ” Duymamış olayım ne demek, duydunuz diye dövecek misiniz?” meselesi var. Entelektüel şöhretinize yakışmayan buram, buram kompleks kokan satırlar. Yani mizahi bir söylemden bile nem kapmak, pes doğrusu
“Polemiğe girmek istemiyosan direk bana yazmalısın” diyorsunuz ya; ben gardımı peşin peşin alıp “direk size” yazmıştım, gözünüzden kaçmasına imkân yok. Tarihi ve saati ile ahanda orada aşağıda duruyor.
“Yazıda taraf olma”, “kıro kime derler” mevzuları ise naçizane benim görüşlerimdir. Saygı beklemiyorum da, gölge etmeyin başka ihsan istemez. Oysa ben “kimsenin yorumuna ipotek koymak haddimiz olamaz diyerek” görüşlerinize katılmasam da asgari nezaketi göstermiştim.
Evet, ben o devirleri bizatihi yaşamış biri olarak (bazıları dizilerden seyretse de. Bknz. “”ÖYLE BİR GEÇER ZAMAN Kİ”. Özür dilerim kanalını bilmiyorum) öyle düşünüyorum. Zira her iki görüşe mensup gençler karşılıklı olarak birçok hatalar yaptılar veya yaptırıldılar, buna kullanıldılar da diyebiliriz.
Nötr olmaktan ne anladığınızı inan ki anlayamadım. Ben gene de polemik olmasın diye, yorumunuzda katılmadığım diğer kısımları dillendirmeyeceğim.
Demek ki iyi şair olmakla her şey bitmiyormuş, üzüldüm
saygıdeğer İsmet hocam, kesinlikle üstüme alınmadım, rahat olunuz. sadece başka dostlarımın alınganlık göstermesinden dolayı kaygılandım... Bu da bir kıronun(kürt sıpasının -çocuğunun-) öyküsü zaten, öykü tamamlandığında kürtlerden de ne cevherler çıkıyormuş ve de kürt-türk birlikteliği nasıl bir şeymiş görsün millet diye yazılmakta... saygılarımla.
AĞYAR EFENDİ, İLETİ gelmeseydi sana cevap vermezdim. Siz Mars ta mı yaşıyorsunuz ve Kürtler için ilk defa kullanıldığını duyuyorsunuz? Ben de Kürdüm ve kıro Türkler tarafından Kürtler için çoğu zaman hakaret amaçlı kullanılmaktadır. Sizin nötr olmanız zaten herşeyi açıklıyor. Biliyor musunuz yaşanan olaylara karşı hep nötr olanlar yüzünden ülke ikiyüzlü seçmenlerle dolu ve kimlere teslim ediliyor. Polemiğe girmek istemiyosan direk bana yazmalısın. Bana söz hakkı doğuyor... Duymamış olayım ne demek, duydunuz diye dövecek misiniz?
Değerli yorumunuzdan ötürü çok mutlu oldum... Bu öykünün birincil şahısı bir kürt kızı olduğuna göre (ilerde çıkacak ortalıklara kendisi) kürtlerle bir sorunumuz yok demektir. (Üstelik doğulu bir hatunla evliyken)... Bir birimize hangi sözcüklerle hitap etmiyoruz ki, ağız dalaşıyla... Saygılarımla.
güne düşünce okurum yazınızı demiştim, vakit azlığı:(
yanılmamışım, hakettiği yerde, ama metin beyin eleştirisine aynen katılıyorum bunuda söylemeden geçemeyeceğim sayın yazarım... olduğu gibi samimi düzgün ve edebi bir yazı ama kurgunun biraz daha derinleştirilmesi ve karakterlerin biraz daha ete kemiğe bürünmesi gerektiğini düşünüyorum (nacizane, roman olacağı fikriyle tabii) bu konu çoğu büyük yazarın başını yemiştir:) (atsız gibi ki favori yazarımdır lermantov gibi) uzatmak istemiyorum...
yavaş yavaş bir roman çıkıyor ortaya ve öyle böyle değil zıpkın gibi bir roman, haydi hayırlısı.) ustaya selam olsun...
Kırıldım işte... Ben sizi "favori yazarlar listeme" kaydedip, verdiğiniz her yazının bildirisi gelir gelmez okurken, siz beni güne düştükçe okuyorsunuz demek... Canınız sağ olsun. Metin beyin yorumları çok hoşuma gitti; siz de onların altına imza koyuyorsunuz madem ki, size de teşekkür ederim o halde.Saygılarımla...
Düzgün bir yazı, bir öykü okuduğumu düşünüyorum. Hatta bir çok yazıyorum diyenden üstte bir yerde. Dikkatimi çekenler: Diyaloglar çok uzun, anlatıcı zamir bazen silikleşiyor, yazar burda ne anlatmak istedi? bir enstantaneyi olduğu gibi aktardı bize, ÖYLE BİR GEÇER ZAMAN Kİ den bir sahne. Yazar iki siyasi görüşe de aynı mesafede, böyle mi olmalı? İnsan veya yazar mutlaka bir tafar olmalı ve bunu yazıda üstü kapalı da olsa hissettirmeli? Polis masumiyetin veya şefkatin semboli olarak verilmiş öyküde nerdeyse... Buna katılmıyorum, kesinlikle. Öykünün bir yerinde, bir kaç defa KIRO ibaresi geçiyor, kullanım amacı neydi ki, genelde Kürtler için kullanıldığını biliyoruz, gerçek anlamı farklı olsa da. yanılmıyorsam bu kürt vatandaş faşistlerin grubunda yer almış bu yazıda, yanılıyorsam düzeltin lütfen. Kürtlerin yüzde 90 ı sol hareketin içinde almışlardır, üniversitelerde. Geri kalanı dinci gruplara dahil olmuşlardır.
tekrar söylüyorum çok düzgün bir dil kullanılarak yazılmış bir öykü. Ama şiirsellik ve imgelemden uzak, iki arkadaşın birbirine bir kafede anlatabileceği bir anı gibi duruyor. Ben değerli kardeşimin, kim kendisini başka yazılara yorumlarda da görüyorum, yapmış olduğu doğru tespitleri taktir ediyorum, iyi yazılar yazacağına yürekten inanıyorum.
[Bu günün yazısı bölümlerini de hiç okumam, sebebide çok sıradan çok vasat çok evlerinde dedikodu yapanların diliyle birşeyler yazıp öykü yazdığını sananların çokluğu ve bunları okuyanların da fazlalığı...]
Çok çok özür dilerim hocam; cevabi yorumunuzda yukarıdaki satırlarınız çok garibime gitti.
Hiç mi okumuyorsunuz? Aman hocam yapmayın gözünüzü seveyim. Madem günün yazısı bölümlerini “HİÇ” okumuyorsunuz, o yazılar, yazarları ve okuyanları hakkında bu kadar kesin yargıya nasıl varabiliyorsunuz anlamadım.
Saygıdeğer hocam; lise öğrencisiyken kırk yaşlarında bir edebiyat öğretmenimiz vardı. Adı "yedi Turhan" idi. Lakabı, öğretmenlik hayatınca hiç kimseye yediden fazla not vermediğini iddia etmesinden kaynaklanıyordu. Tam da "Ay" a uzay aracı ile ulaşıldığı dönemdi. Yazılı sınavda, bunula ilgili bir kompozisyon yazmamızı istemişti. Ben, nasılsa notta cimri herifin biri, dalgamı geçeyim bari, diye düşünerek :"on, dokuz,.... sıfır! İşte gidiyor kuşbaşı etler... Ayda daha önceden Marstan gelip, onları bekleyenler var, kazanları kurup, ateşini yakarak. Sadece, sırf haşlamalarını mı, yoksa kurufasulye içine katarak mı yiyeceklerine karar verememişer henüz..." gibi saçma sapan bir yazı verip çıkmıştım imtihandan. Bu nottan eli sıkı hocamız, o yazıya ON vermişti, bizleri şok ederek.Bana da SEN MİZAH YAZARI OLMALISIN, demişti. (Ben, memurdan başka bir halt olamadım gerçi) Emekli olup, KOAH Hastalığı ile de yaşantım kısıtlanınca resim, yazı, oyalanmaya başladım... KAYAKÖY, PAŞAZADE, BU ÇOCUK SENİN, V.S. Yazılarımda mizahı denedim de... Ama mizah yazılarımı okuyan dostların sayısı az olunca cesaretim kırılır gibi oldu. Bu kurguyu yaratıp yalın bir anlatımla, dizi film tadında yazayım dedim. MEZRADA DOĞUP BÜYÜMÜŞ GÜLBAHAR İSMİNDE 16 YAŞINDAKİ BİR KÜRT KIZININ ÖĞRETİM ÜYELİĞİNE GİDİŞİNİ ANLATMAYA ÇALIŞACAĞIM.BECEREBİLİRSEM... LÜTFEN YAZI DİLİMİ GELİŞTİREBİLMEM İÇİN KATKI...SAYGILARIMLA...
Sizin samimiyetinize inanmazsam zaten yorum yazmam ki nadiren gidip yorum yazarım. Bu günün yazısı bölümlerini de hiç okumam, sebebide çok sıradan çok vasat çok evlerinde dedikodu yapanların diliyle birşeyler yazıp öykü yazdığını sananların çokluğu ve bunları okuyanların da fazlalığı...
Sizi cidden kutluyorum, cümle kuruluşları, kelime dağarcığınız ve Türkçe ye hakimiyetiniz üst seviyede. İmrendim diyebilirim. Size tek tavsiyem yorumda da yazdığım gibi yazar tarafsız olduğunda okuyucuyu kandırmış olur, her konuda böyledir, bir de öykülerinizde düz anlatımı tercih ediyorsunuz, bunun üzerinde düşünmenizi isterim. Öykü tarihine damgasını vurmuş yazarların eserlerini bilmiyorum incelediniz mi, ama göz atarsınız farklılığı yakalayacağınızdan şüphem yok, zaten yeterince anılarınız da var, gerisi kolay olacak sanırım.
Öldürülen Başkomiser ismi farklı da olsa tanıdığım birisiydi ve kankardeşimin babasıydı. Nurlar içinde yatsın; mahallemizin insanıydı ve hepimizi tanırdı. Onu da kısaca yad etmek istedim. Yoksa, toplum polisinin gruplara muamelesi katıydı o kargaşada...:)
Saygıdeğer hocam; bana tenkit yazanlara minnettarım, çünkü yazın dilimin gelişmesi için ona ihtiyacım var. Etkili yorumlarımı da hep böyle yorumlardan tıklarım. SİZİN BU YAZINIZ DA BENİM NAZARIMDA ETKİLİ YORUM, keşke iki etkili yorum seçme hakkımız olsaydı. Öyküde, kıro hitabını kullananlar Diyarbakırlı ve solcu. Kıro diye hitap edilen de Muşlu ve bir aşiret reisi/milletvekili çocuğu. Bendeniz Karslı bir "kıro":) ile evliyim ve Bulanık doğumluyum ama Eskişehirliyim... Sakın yanlış anlamayın beni, hikayenin gelişimini takip edebilirseniz, büyük bölümü Muş Bulanık'ta geçecek... "Öyle Bir Geçer Zaman ki" de aynı hikayeyi işlediğinden sahnelerin benzeşmesi olabilir, o dönemde, zaten hep aynı sahneler yaşanmadı mı? Yoksa, filmden değil taklit, esinlenme bile yok... Yazarın E.T.İ.A.de okurken, bizzat içinde bulunduğu olaylardan/ anekdotlar esinlenmeler var. Yazar, korunma hissiyle ve samimi arkadaşlarının o gruptan olması nedeniyle sağcılarla gezip, tozan, ama Atatürkçü düşünceye sahip biri idi o dönemde. Şimdi ise İşçi Partili... Tarafsız bir çizgiden olayı anlatmak, özellikle tercihimdi... Bendeniz emeklilikten sonra, 58 yaşımda yazmaya başlamış bir acemiyim. Lütfen gelişimime katlılarınızı sürdürün. Saygılarımla...
Yazı çok uzun görünse de aslında hiç de uzun değil, kimsenin gözü korkmasın. Üstelik hakikaten okunası bir çalışma. Ben sizi çözemedim sayın yazar. İnişli çıkışlı bir grafiğiniz var. Çıkışlar çok yüksek, okuyunca hayran kalıyorum. İnişler o kadar kötü değil ama, bir önceki okuduğum yazar ve yazıyı yazan aynı kişi mi dediğim oluyor bazen. Doğruya doğru....İşte bu yazı grafikteki çıkış ibresini hareketlendirdi yine:))
Sanırım bazen zorlamayla yazıyorsunuz. Bazen gerçekten inanarak ve aşkla yazıyorsunuz. Bu da çalışmalarınıza yansıyor. Hepimizde böyledir zaten. Naçizane okur tavsiyem, içinizdekileri biraz biriktirin. Siz de bu yetenek var. Diyeceksiniz ki yine " ben 27 yıl memurluk yapmış, 58 inden sonra bu işe gönül vermiş bir beyefendiyim. Daha ne biriktireyim?" Ben de diyeceğim ki size, gözlerde biriktirdikleriniz kafi, ama az da kalpte bir şeyler biriktirin.
Özcümle: Çok beğendim. Lütfen yarın öbürgün beni tekrar şaırtmayın, bu istikamette dümdüz gidin. Nereye çıkar yol Allah bilir. Ama iyi olacağını düşünmekteyim.
Estağfurullah efendim. Dediğim gibi biz sizinle daha çoook didişeceğiz bu konuda :)) Acemilik? Artık acemili mi kaldı? Sizler şanslı tayfalardansınız. Biz bu siteye ilk geldiğimizde bize duvar gibi davrananlar vardı. Kimsenin yazısına dahi iki kere düşünmeden bir şey yazamıyorduk. Bırakın yazı yazmayı. Ama bugün bu zincirler kıırıldı. Hoş ve düzeyli bir ortam var. Maşallah. Yazılar da adaletle seçiliyor. Yazanlar daha bilinçli.
Evet bence kalitesi bir önceki yazınızdan daha düşük bir yazı ekleyeceğimize azıcık sabrederiz dahha iyi. Değil mi? Büyüğümsünüz, size küpe falan veremem. Okur tavsiyesi olarak algılayınız lütfen.
GERÇEKTEN DE, ACEMİ BİR YAZARA SIK SIK YAZMAK ZORLAMALARI DA GETİRİYOR VE BAZEN ŞİŞİRMELER GİRİYOR DEVREYE... YAZMAYI ÇOK SEVDİM, YAZMADAN DA YAPAMIYORUM Kİ... Sizlerden iyi yazı örnekleri okudukça (yemin ederim ki, samimi söylüyorum) İYİ YAZI YAZABİLMEK İÇİN HIRSLANIYORUM ve şu acemiliği attıkça grafiğimi daha da yükselteceğime inanmak istiyorum. DEĞERLİ YORUMUNUZ İÇİN ÇOK TEŞEKKÜR EDERİM HOCAM, İZNİNİZLE ETKİLİ YORUM OLARAK KULAĞIMA KÜPE YAPIP TIKLAYACAĞIM. SAYGILARIMLA...
O yılları, İstanbulun zaman zaman, cehenneme dönen sokaklarını hatırladım.
Beşiktaşda deniz kenarında Barbaros kafede vardı o zamanlar. Civar okullardan arkadaşlarımızla her gün orada buluşurduk. Bir gün yine orada iken, yapmayı unuttuğum bir iş yüzünden, her zamankinden erken gitmek istedim ve kafeden çıktıktan 5 dakika sonra da orası havaya uçtu. Yapmayı unuttuğum iş(ki şimdi neydi hatırlamıyorum) hayatımı kurtarmıştı
Bir daha yaşanmamasını canı gönülden dilediğim Zor günler....
Billur T. Phelps tarafından 7/24/2011 12:58:19 AM zamanında düzenlenmiştir.
İYİ DİLEKLERİNİZE KATILMAMAK MÜMKÜN MÜ? AMA, NE VAR Kİ, KADERİMİZİ YAŞAMAK ZORUNDAYIZ. BARAROS HAYRETTİN PAŞA İSKELESİNDE SİZİN DE YAŞADIĞINIZ GİBİ... DEĞERLİ YORUMUNUZ VE BANA UĞUR GETİRDİĞİNİZ İÇİN MİNNETTARIM...
GÜNÜN yazısı olmayı gerçekten hak etmiş bir öykü bilirsin kolay kolay beğenmem günün şiir ve yazılarınıda eleştirrim , ama bu öykü güzel sonunu tahmin edemedim ,iyi saklamışsın kurbanı kutlarım sayın kemnur,
Bugün siteye uğrayamadım ama geç kalmış olsam da netice ziyadesiyle mutlu etti beni. Güne düşmeyi uzun zamandır verdiğiniz emekle hak ediyordunuz. Bugün sayfanın başında boy göstermeniz beni ziyadesiyle mutlu etti değerli kalem. Uzun ve samimi yolculuklarda beraber kalabilmek dileklerimle. Tekrar tebrikler.
Üniversite yıllarıma döndüm. 75 ve sonrası. Tepemizden kurşunlar vızır vızır uçuşurken içeri mi dışarı mı yöneleceğimizi bilemediğimiz kapıların arkasına sindiğimizi, sıraların altına saklandığımızı vs.. O kadar çok hikaye var ki... Kısa keseyim. O günlere dönmeyiz tekrar inşallah. Gerçi belâ şekil değiştirip üzerimizde dolanmaya devam ediyor. Bir gün biter mi? Onu da bilemiyorum. Yüreğinize sağlık. Akıcı bir lisanla nostalji yaşattınız. Sağolun.
78 kuşağından o dönemin bir delikanlısı olarak, delikanlılığımızı bu şekilde yaşamak zorunda bırakıldık maalesef... yaşayabileceğimiz ne delikanlılıklar vardı oysa... Bora'nın kişiliği, kendimden esinlenmelerden oluşturulmuştur; şöyle ki, korunma iç güdüsüyle yaşamımı sağ kesimle sıkı fıkı sürdürürdüm, ama bu ülke için, bu ilkeyi kuran ideolojinin en uygunu olduğuna inanırdım ve zaman zaman aşırı giden arkadaşlarımla bunu tartışmaktan çekinmezdim... Sizin yazılarınızdan feyzlenmeyi sürdürüyorum.SAYGILAR...
Edebiyatdefteri.com, 2016. Bu sayfada yer alan bilgilerin her hakkı, aksi ayrıca belirtilmediği sürece Edebiyatdefteri.com'a aittir. Sitemizde yer alan şiir ve yazıların telif hakları şair ve yazarların kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Sitemiz hiç bir şekilde kâr amacı gütmemektedir ve sitemizde yer alan tüm materyaller yalnızca bilgilendirme ve eğitim amacıyla sunulmaktadır.
Sitemizde yer alan şiirler, öyküler ve diğer eserlerin telif hakları yazarların kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. Ayrıca sitemiz Telif Hakları kanuna göre korunmaktadır. Herhangi bir özelliğinin kısmende olsa kullanılması ya da kopyalanması suçtur.
Şiirin sahibi
Cevap Yaz