İçinde bulunduğumuz bu gün hiç iç açıcı değil, büyük şehirlerin sorunu her geçen gün artıyor. İşsizlik hat sefada, gençler evlenemiyor, çünkü gelecekleri belirsiz!

Köylerin kasabaların sorunu başka bir boyutta, şehirlerin başka, nasıl bir çözüm bulunur bu sorunlara, hiç dile getiren yok, yönetimler birbiriyle mücadele etmekten halkın
Sos yo ekonomik durumunu göz ardı ediyor, yeni nesil fazlasıyla sorun yaşıyor görmezden geliniyor. Bir önceki nesil sonrakinden daha şanslı hale geldi, gerçeği görmek istemeyenler inkâr ediyor.

Gençlerin ruhsal durumları, çökmüş durumda aileler çıkış yolu bulamıyor, kavgalar kırgınlıklar haddinden fazla.

Teknoloji işsizliği dehada körüklüyor, yeni iş alanları açılmıyor, aksine engelleniyor,
Ağır vergilerle iş kurmayı zorlaştırıyorlar, küçük esnaf neredeyse yok oldu,
İşporta yasaklandı, hiç düşünen var mı bu işten geçimini sağlayan insanlar ne
Yapar nasıl yaşar, göz ardı ederek kurtuluyor muyuz şimdi? Hayır, efendim insanın en küçük
Ferdini göz ardı etmeye gelmez, onları görmeliyiz, aksi takdirde, o küçük saydıklarınız
Guruplar oluşturur yığınlara dönüşüyor, halkın dengesi bozuluyor, herkese bir iş mutlaka olmalı.

Hep yasaklar vardı hala devam ediyor, yasak neyi hallediyor neyi çözdü bu ana kadar? Gençliği dinleyin, onlara doğru eğitimi verin, yasaklayarak bir yere varamayacağız.

Okullarda insana yönelik eğitim yok hep ezbere, insana kendini tanıma dersleri neden verilmiyor kendi özelliklerini, beyin yapısını ve neyi severek yapabilir, neyi reddediyor, nasıl bir yaşamı devam ettire bilir, neyi sevmiyor, nasıl bir gelecek onun için uygun bunları öğretseler daha güvenli bir toplum ortaya çıkacaktır. Bunca okutulan dersle sınavlar o gençlere gerçekten kaliteli bir gelecek sunuyor mu, hiç sanmıyorum, ben okuttuğum çocuklarımın benden daha kaliteli hayat yaşasın isterdim ama benden daha kötü durumda olmaları bani hiç mutlu etmiyor, neden okuttum bu çocukları bana cevap vere bilirimsiniz?

Peki, bu üniversiteleri neden okutuyoruz bun çocukları?
Nasıl bir hayat yaşıyorlar bir sorgulayalım, dengeler git gide bozuluyor, okulu bitirmiş yaşı kemale ermiş insanlar hala ailesinden yardım alarak yaşıyor, onurları kırılıyor, bu kırgınlıklarının acısını, yıllarca emek vermiş, kendi hayatını hiçe sayan ailelerinden çıkarıyorlar, ne aileler katlandıkları emeğin karşılığını ala biliyor nede çocukları, toplum git gide mutsuz ve içine kapalı bir hayata mahkûm hale geldi, kimse mutlu değil!

En az 25 yaşlarına kadar okul devam ediyor, sonra yıllarca iş yok, peki bu genç insanlar nasıl ev kuracak, ne zaman çocuk sahibi olacak? Ne zaman mutlu bir ortama kavuşacak.
Gençliklerini yaşıyorlar mı gerçekten. Belki bir avuç genç imken buluyor, ya diğerleri?
Hepsini kurtardık mı sanıyoruz görmezden gelerek, her yönetim kendi yandaşını kayırır, gerisi ne olursa olsun hiç düşünülmez.