En çok Suzan’ı beğenirdim. Edebiyat sınıfında okurdu. Teneffüslerde bir yolunu bulur karşısına çıkardım. Zoraki selamlaşır, şanslıysam bir iki cümleliğine de olsa konuşurduk. Utangaç biri değildim ama Suzan’la sohbet ederken zorlanıyordum. Yine de Tarık’la Cahit’in imrenek baktıkları bir kişiydim. Onlar sevdikleriyle hiç konuşmamışlardı.

Tarık Hülya’dan hoşlanırdı. Hülya ortaokuldan sonrasını okumamış, ama bir işe de girip çalışmamıştı. Mahallenin en güzel kızı olduğunda çoğunluk hemfikirdi. Epeyce hayranı vardı. Evlerine düzenli olarak görücüler gelir fakat bilinmeyen bir sebepten ötürü babası İsmail Amca onu kimseye vermezdi. Hülya’ya resmen talip olamayacağını bilen Tarık bu durumdan gayet memnundu. Belki bu, günün birinde yolunun Hülya’nınkiyle kesişmesi için kaderin bir numarasıydı.

Cahit ise söylemezdi kimi sevdiğini. Birisi vardı, bundan emindik. Bir iki kere onu şiir yazarken yakalamıştık. Elinden şiirini kapıp kaçtığımızda yüzü kıpkırmızı olmuş, sonra hiçbir şey söylemeden ikimizin üstüne atılmıştı. Haksız olduğumuzu bildiğimizden Cahit’e karşı koymamıştık. O da haydutların elinden sevgilisini kurtarır gibi şiirini geri almış, bizimle de epey süre konuşmamıştı.

Şimdi, şu karşıdaki tepelere baktıkça o günleri ne kadar özlediğimi farkediyorum. Eskiden Suzan’ı, onu seyretmeyi, onunla göz göze gelmeyi özlediğimi düşünürdüm. Ama öyle değilmiş. Hasretini duyduğum şeyin, hayattaki en büyük derdimin Suzan’ın karşısına çıkmak olduğu günler olduğunu farkettim. Suzan’a dokunmamıştım. Aklımdan bile geçmemişti. Ama biliyordum ki onun olduğu yerde kum torbaları, siperler ve tüfekler yoktu. Sabah üç-beş nöbeti de yoktu. Onun hayaliyle tüm gece uyanık kaldığım lise gecelerinde bile bu denli uykusuzluk çekmiyordum.

Kolumu sıvadım. Sanki elbisenin kamuflajı derime işlemişti. Yalnızca Suzan’ın değil, herkesin dünyasında görünmez hala gelmiştim. Bu iyi bir şeydi. Görünmezsen vurulmazsın. Görünmezsen vurulmazsın. Bunu daha kaç kere tekrar edebilirdim, bilmiyorum.

Başımı yasladığım kum torbasında bir sarsıntı hissettim. Sonra bir el ateş sesi geldi. Yine başlıyordu.