Gazetelerde: ABBA geliyor.
Frida Kahlo resim sergisi açılıyor.
Diego Rivera ile.
Bir sanat eğitimcisi olarak.
Benim ne anlamam gerekiyor?
Bilmiyorum.
50 yıl önceki sanat bu memlekete ne verecek?
Böyle sanat seçkinleri olur mu?
Sanatı değerlendirememek mi?
Sanatta bu gibi seçki olur mu?
Niye basit sanatçılar forse ediliyor.
Sağlayacağı katma-değer ona göre olmalı ki:
Contemporary Art’ın en iyileri mesala:
Clark Gordon Matta. Kesip biçtiğini bizim insanımız anlar.
Sever...
İyilerini bari getirseler.
De soll gibi.
Franz Klein...
Ellysword kelly.
Ad Reinhardt.
Bunlara da lüzum yok.
Kendi sanatınla ileri anlatıları anlat.
Halil Altındere en sonunda ümit vaat ederken büyüklerinin yolundan gitti. Kopyacılık yaptı. Erwin Wurm’un bir eserini çaldı. ( Bkz. Mehveş Evin Milliyet)
Bu çalışmasında B. Doğançay’ın bir çalışmasını başından geçirmiş konusunu adı geçen Alman sanatçının aynı çalışmasından aşırmış. B. Doğançay da özgün değil Lucio Fontana dan yırtma impressionları aşırmış. Esin işine ben katılmıyorum.
Bu sanatçılarla konuştuğunuzda birikimsiz olduklarını anlarsınız. Onlar konuşmaktan kaçınırlar ayrıca vaziyetleri ortaya çıkmasın deyin.
Okumazdan, görgülenmeden düşünmeden bir orijinal eser verilebilir mi? Çok okuyacaksınız. Çok çalışacaksınız. Genç sanatçılara salık verilecekse bu salık verilir.
Kendi sanatınla derken de sahte suhte işleri değil. Esaslı ve köklü sanatçıların eserlerini kastetdik.
Kısaca bu yol, yol değil.
Taklit vs. çıkmaz yoldur.



Yalçıner Yılmaz
Uzman Görsel Sanatlar Öğretmeni
26-12-2010/ Gebze