“RUH’LA YÜREĞİN FİKİR TELAKKÎ Sİ:)

"Yalnızlık, bazen çok güzel, bazen içimi acıtıyor! hemen kendimi toparlıyorum ve diyorum ki kuşlar kadar özgürsün.

Tut yaralı yüreğini uç uça bildiğince, masmavi semalarda bir kuş misali süzül, oradan bak aşağılara yer yüzüne, arz-ı alemi seyreyle..

Bazen de ovalarda, kırlarda, yaban tayı gibi, özgürce koştur, kim tutar seni. Ne kadar güzel hürsün karışanın görüşenin yok,

Nerdeydin nerden geliyorsun? Diyecek hesap soracak, seninde hesap vereceğin biri-de yok ......... Ne istiyorsan onu yap diyorum, ve kendi kendimle konuşuyorum…

=“Ruhum ise sükunet istiyor", Yaradan ile beraber olmak istiyor, abdest alıp namaz kılmak, huşu ile onu Yaratan Rabbisi ile beraber olmak, tefekkür edip nerden gelip nereye gideceğini düşünmek istiyor.
Kuran okumak camide oturup ibadet etmek,huzura kavuşmak istiyor. Her an her daim Rab’bisi ile onu yaratan hayat veren, Yaratanı yaratıcısı ile beraber olmak istiyor.

= Birden nefis ayaklanıyor dur orada dur bakalım diyor. Sen sadece ruhtan ibaret değilsin, bir de dünyalık bedenin var, onları da düşünmek zorundasın. beni sevmekten sevilmekten mahrum bırakamazsın diyor.

=Yürek ruha sesleniyor; " sadece sen yoksun bak birde ben varım, beni-de düşün. " Sen nurdan yaratıldın, bizleri pek anlayamazsın, Sen Allahın üflediği ruhsun Allah’a kavuşmayı arzular, istersin. bense beşeriyi severim isterim, aşk isterim meş isterim, sevmek sevilmek isterim. Eğlenmek gülmek isterim. Yemek içmek gezmek tozmak isterim derken. =Yüreğin içindeki kırmızı delik süveydadan ses çıkar ben nefis-im emrederim emmareyim yürekleri çoştururum, kulları azdırırım. Ben dünyada imtihan sebebiyim…

=Yürek hem ruha hem nefise seslenir ne olur beni de düşünün, Rab’bim den beni uzaklaştırmayın.... Azdırmayın doğru yoldan saptırmayın........ Beni de aranızda boğmayın, bir orta yol bulun.... Bende sevmek, sevilmek istiyorum. Senelerdir sevgiye hasretim yoruldum artık, derdime deva olacak bir can, başımı koyacak bar omuz arıyorum.....Ben sevgisiz yapamam, benim duygularımı da düşünün, çünkü ben melek değil insanım, Ben sevgi hamuru ile yoğrulmuş, nefis ile karılmış, ruh ile sarılmışım...Sevmek sevilmek isterim sevgisiz yaşayamam ölürüm.

Nefis, Bedene, ben dünyalığım sende dünyada yaşıyorsun, o halde dünyalık nimetlerinden de yararlanman gerekmez mi? diye aklımı çeliyor, bulandırıp .

=Yürekse, çok başka şeyler istiyor. Yürektir, kalp bu, bir şeyler talep etmeden durur mu. Ben de varım beni de düşün, bende sevgi istiyorum, sevmek, sevilmek istiyorum, bunca yıldır mahrum boynum bükük yaşadım. Hep ellere bakıp imrendim! Yerindim! Fakat hiç kimsenin sevgisini aşkını kıskanmadım…

Eller çift gezerken ben hep yekim, sorarım size niye hep tekim?
Bende Sevdiğimin ellerinden tutup çift gezmek isterim, ellerimi tutacak bir el olsun.
Gözlerine bakacak bir çift göz olsun. Ve ben o gözlere bakarken gözlerinin içinde eriyip kaybolayım…
Akşam olup ta herkes evine çekildiğinde, herkesin ışığı yandığında benim evimin ışığı ürkek

ürkek titreyerek yanmasın. İçinde sohbet edeceğim bir sevdiğim olsun, kahvemi sevdiğimle yudumlayayım, bir birimizle fikir telakisinde bulunalım.
Sabah olunca sevdiğimin yanından aynı yataktan, hayırlı sabahlar diyerek kalkmak isterim. Sabah kahvaltısı hazırlayıp, iki kişilik masamda sohbet ederekten çayımı yudumlayayım.

Oğlum kızım gelmedi diye kahırlanmak tansa, herkes evinde mutlu olsun. Bende artık tek nefes değilim diye bileyim.
Hastalandığımda yanımda her an benle beraber olacak, hasta oldum diye kaygılanacak bir

canım olsun, ilacımı onun elinden alıp içeyim, ve bir tas çorba yapıp elleriyle bana içirsin isterim .

Velhasılı sevmek, sevilmek, beni çok sevecek bir yürek isterim.
Sevdiğimin gözlerinin içine sevgiyle bakarken, gözlerinin içinde eriyip kaybolmak
ve bende onun yanında ve başında aynı şekilde pervane olmak isterim bilmem anlata bildim-mi ?..

Çayımı yudumlarken sohbet etmek istiyorum, ben gezerken yanımda benle gezen bir can istiyorum. Başımı omzuna koyacak güvenilir bir eşim, arkadaşım, dostum sevgilim sevdiğim olsun Yani her şeyim olacak eşim olsun istiyorum! Ey ruhum duy anla beni de sakın ayıplama, işte bunlarda dünyalık ihtiyaçlar.

Ve de kendi kendimle senelerce konuştuğum bitsin bir son ver şu yalnızlığıma dinle beni,kulak ver sesime sakın kulak ardı etme ayıplama-da bunlar her insanın ihtiyacı olduğu gibi benimde ihtiyacım anla beni…
Ha birde bunları talep ederken ille de sevdiğim can olsun. Başkasını istemem diyor yürek…

Ne de çoook şey istiyor değimli…….?

Emine erdem. Hazan gülü… 23/09/10