- 5131 Okunma
- 3 Yorum
- 0 Beğeni
GÜLÜVERİN HAYATI
GÜLÜVERİN HAYATI
Köyün birinde çekirdek ailesiyle Gülüver adında küçük bir kız yaşar Gülüverin bir kız, üç te erkek kardeşi olur. Gülüver ailenin en büyük çocuğu olduğu için kardeşlerine bakmakta ona görev verilmiştir, sanki kendisi çocuk değil de kardeşlerinin annesi gibi, Gülüverin sıska çelimsiz omuzlarına öyle bir yük yüklemişler ki; onun oyun oynamaya bile hakkı yok. Çünkü onu çocuk nazarında bile gören yok. Gülüverin işi zor,
hemde pekçok. "kardeşlerine bakacak, bezlerini dereye ğötürüp yıkatacak ,evde harcanan su testilerini çeşmeden doldurup taşıyacak, birde eşekleri var onuda sulayıp samanını yemini vermesi gerek; sanki o evin çocuğu değil de beslemesi gibi.
Gülüverin elleri, ayaklarının üstü çatlamış, çatlayan yarıklarından kan akan ayakların da yanları yırtık soğuk kuyu ayakkabısı ile koşuşturup durur, annesi ekmek yaparken de fırını yakar ekmek piştikten sonrada avluyu süpürmesi gerekir Gülüverin yoruldum demeye hakkı da yoktur. Yoruldum dese de ne yazar sanki, o işleri başkasımı yapacak! İstesede istemesede yapması gerek, bana ne yapmıyacağım diyemez ki Yapmasa annesi babasına söyler, babası da gözünün yaşına bakmaz bir pireye bir yorgan yakar; " ne yapsın çocuktur demeden dayat atar, Gülüver babasından çok korkar. Gülüver çok içli bir kızdır yalnız kaldığında ağlar hayaller kurar. Gülüver hayallerle avunur iyi ki de hayalleri vardır; "hayalinde hep küçük hanım olur. Elinde oyuncak bebeği, başında kirazlı hasırdan foteli,
eteği fırfırlı kısa kollu elbisesini giyer, ayakları yumuşacıktır yumuşacık ayaklarına çorabını
ve altı kösele pabuçlarını da giyer.
Sonra okul çantasını açar çantasının içinde istediği herşey yardır , ucu yeni açilmış siyah kalemi, vede rengarenk boya kalemleri, silgisi, gıcır gıcır defterleri, kitapları nede güzel şeylerim var der aynaya bakar kendini hayran hayran seyreder ken, derinlerden annesinin sesi gelir kulağına, annesi Gülüveri çağırmaktadır; Gülüverin hayali uzun sürmez!...
Annesinin Gülüver diye bağırma sesi ile birlikte, o güzel hayallerin hepsi bir anda yok olur, bütün tılsım bozulur...
Yeniden döner kül kedisine, haylleri bir anda suya düşmüştür.
Elinde küçücük kalmış; "tutmakta zorlandığı için tepesine teneke kıvırdığı kalemi", süpüntülükten bulduğu şişe kapağı silgisi, silmekten paçavraya dönmüş sayfalı defteri elinde;
Çatlamış acıyan ayaklarına bakar! Yarıklarından kanlar akan ayağına giyecek çorabıda yok; birde yanları yırtık soğukkuyu ayakkabısına bakar yine diktiği yerlerden yırtılmış eline iğne iplik alır başlar ayakkabısının yırtıklarını dikmeye ....
Durur düşünür! "Keşke der şu hayallerimden hiç çıkmasam" öylece kalakalsam hayallerimin içinde yok olsam...
YORUMLAR
GÜLÜVERİN HAYATI
Köyün birinde çekirdek ailesiyle Gülüver adında küçük bir kız yaşar Gülüverin bir kız ikide erkek kardeşi olur Gülüver ailenin en büyük çocuğu olduğu için kardeşlerine bakmakta ona görev verilmiştir, sanki kendisi çocuk değil de kardeşlerinin annesi gibi, Gülüverin sıska çelimsiz omuzlarına öyle bir yük yüklemişler ki onun oyun oynamaya bile hakkı yok çünkü onu çocuk nazarında bile gören yok Gülüverin işi pek çok kardeşlerine bakacak bezlerini dereye ğötürüp yıkatacak evde harcanan su testilerini çeşmeden doldurup taşıyacak birde eşekleri var onuda sulayıp samanını yemini vermesi gerek sanki o evin çocuğu değil de beslemesi gibi Gülüverin ayaklarının üstü çatlamış yarıkları kanayan ayaklarında yanları yırtık soğuk kuyu ayakkabısı ile koşuşturup durur annesi ekmek yaparken de fırını yakar ekmek piştikten sonrada avluyu süpürmesi gerekir Gülüverin yoruldum demeye hakkı da yoktur yoruldum dese de ne yazar sanki o işleri başkasımı yapacak, yapmasa annesi babasına söyler, babası ne yapsın çocuktur demeden dayat atar, Gülüver babasından çok korkar.Gülüver çok içli bir kızdırdır yalnız kaldığında ağlar hayaller kurar Gülüver hayallerle avunur iyi ki de hayalleri vardır hayalinde hep küçük hanım olur. Elinde oyuncak bebeği, başında kirazlı hasırdan foteli,
eteği fırfırlı kısa kollu elbisesini giyer, ayakları yumuşacıktır yumuşacık ayaklarına çorabını
ve altı kösele pabuçlarını da giyer ,
Sonra okul çantasını açar çantasının içinde istediği herşey yardır , ucu yeni açilmış siyah kalemi,vede rengarenk boya kalemleri, silgisi, gıcır gıcır defterleri, kitapları nede güzel şeylerim var der aynaya bakar kendini hayran hayran seyrederken kulağına annesinin sesi gelir. Annesi Gülüveri çağırmaktadır Gülüverin hayali uzun sürmez annesinin sesi ile bir anda yok olur, annesinin Gülüver diye bağırması ile bütün tılsım bozulur.
Yeniden döner kül kedisi ne.
Elinde tutmakta zorlandığı için tepesine teneke kıvırdığı kalemi süpüntülükten bulduğu şişe kapağı silgisi, silmekten paçavraya dönmüş sayfası ile defteri elinde.
Çatlamış acıyan ayaklarına bakar yarıklarından kanlar akmış ayağına giyecek çorabıda yok birde yanları yırtık soğukkuyu ayakkabısına bakar yine diktiği yerlerden yırtılmış eline iğne iplik alır başlar ayakkabısının yırtıklarını dikmeye . keşke der şu hayallerimden hiç çıkmasam der
İçinden bir türlü çıkmak istemediği hayalinden çıkıp dönmüştür yine gerçek yaşantısına .
SEVGİLİ ŞAİRİM DEĞERLİ ARKADAŞIM SAYFANDAN SONDERECE GÜZEL BİR YAZI OKUDUM TEBRİK EDERİM.KALEMİNE SAĞLIK.SAYGILAR.