Hiç düşündünüz mü neden acı çekiyoruz.Ben düşündüm.Kemalat için ,ya kendi kemalatımız yada başkalarının kemalatı için. İlim ve diğer güzellikler için…veya şöyle söyleyeyim : İlme ve diğer güzelliklere hizmet için…
Acılar arınmamız içindir.Şeytan kibirliydi(Ene) arınması için kovuldu.Arınmaya razı olmadığı için cehenneme girecek (Acı ,azap yeridir cehennem).
Hz. Ademin sulbünde Harun da vardı ,Karun da vardı…Karunlardan ,firavunlardan arınması için cennetten çıkarıldı.
Allah dostları “derdim bana derman imiş” dediler ;Çünkü Dert , arınma ve kemalata sebepti…
Yine Allah dostları “Kahrında hoş, lutfun da hoş” dediler.Kahır arınmaya razı olduğumuz zaman hoştur.Hoş neticeler verir o zaman kahır.Hz.Adem Karunlardan ,firavunlardan kahır ile arındı.Meyvenin olgunlaşması için güneşin narı gerekir…
İnsan arındıkça Allah aşkına kapılar açılır.Allah aşkı ile ise her şeyini Allaha teslim eder ve her şeyi tek eder Allah için …yani amaçta vahdete erişir. Her şeyi Allah’ı razı etmek için yapar; Böylece her yaptığı ibadetleşir…
Acı ilme ve diğer güzelliklere hizmet içindir…Acıları böyle algılamazsak Allah’a zalim sıfatı yakıştıranlardan oluruz…Sabırsızlardan oluruz…Akılsızlardan oluruz…Hatta Şeytanlaşırız yani Enecilerden oluruz. Şeytan Allah merkezli bu sistemi ene’sine uydurma gayretine girdi ki bu gayret sonuçsuzdu ...”Sen bana inananlara zarar veremezsin …bu yetkiyi sana vermiyorum buyurdu Allah-u Teala…