Kul kendini bilmeli, gayesini bilmeli, vizyon için neyi seçmişsen onun üzerine durmalı. Misyonunu iyi belirlemeli. Asıl gayesi nedir? Onu iyi belirlemeli. Serseri mayın gibi gayesiz ve kontrolsüz dolanmamalı. Ne için varız, neyi istiyoruz sorusunu düşünmeli. Yaratılış itibariyle insan iki kanatlıdır.
1-Cesedi
2- Ruhu(Tendeki can)

İnsanı insan yapan ; güzel yarattım hitabına muhatap yapan bu iki özelliğidir. Cesedi olmaz, ruh can olmaz, Can olmaz ise ,ceset bir topraktır. Cesedin diğer ismi de nefistir. Ruhumuzun bir isteği var, Cesedimizin de bir isteği var. Can Allah’ı ister, Nefis dünyayı ister. Nefis insanın aldatır, can aldatmaz. Nefis hep dünyada olmak dünya ile iştigal etmek ister, ruh ibadeti, muhabbeti Allah’ı ister. Beşer olarak; insan hangi yöne eğilirde, isterse o verilir. Dünyayı isteyenlere, dünya verilmiş, cenneti isteyene ;cennet verilmiş. Birde bunların dışında yunusun dediği gibi ‘’Cennet cennet dedikleri birkaç huri birkaç gılman, İsteyene ver onu bana seni gerek seni’’,Zatı isteyenler var.’’Talebena, vecedena, yani talep edin vereyim buyrulmuş. Her üç gurup ta istemişler. Allah her üç gurubun isteğini vermiş. Mizaç olarak bize düşen geldiğimiz yeri talebetmektir. İnsan anasını özlemez mi? İstemez mi öyleyse :’’İlahi ente maksudu ve rızake matlubu, diyerek arzu ve isteğimizi ihtiyaç kapısına iletmek gerekmez mi? Ağzımızdan çıkanı bilelim, istiyorsak isteğimizde sadık olalım. Yalancı olmayalım.

Abdestli olmak, lokmada ihtiyat hıfzı nisbet Bu konulara dikkat etmek gerekiyor. Bu konulara dikkat eden insanları istekleri geri çevrilmez miş. Büyüklerimizden öğrendiğimiz kadarıyla: İnsan ne kadar yaşarsa yaşasın ibadet ve taatinin onda dokuzu helal lokmadadır.

Hıfzı nisbet ise Gönlünde ki muhabbeti muhafaza etmektir Allaha karşı olan sevgisini muhabbetini koruyacak.’’Kulum beni sev ki sevdiklerimi seversin, Seveceksin ki muhabbetin olsun. Nasıl muhafaza edeceğiz halimizle fiilimizle sözlerimizle muhafaza edeceğiz. Sevgiyi büyüteceğiz öyle büyüteceğiz ki, kalbimizde sevgiden başka bir yer kalmasın. Kalpteki muhabbet büyüdükçe kalbi büyür insanın, öyle büyür ki her şeyi ihata eder. Padişah o kalbe sığar.’’Ben arşa, kürse, levhe kaleme sığmam. Mü’min kulumun gönlüne, kalbine sığarım, Manada bu kadar büyür kalp.

Hıfzı nispette en önemli olan şey muhafaza edebilmektir. Muhafaza edebilsin ki büyütebilsin. Fiiliyatında eksik bırakmayacak. Zıddı ile amel ederse, yani gazabı öfkesine sahip olmazsa; kırar döker hiddetlenir bağırır çağırırsa muhabbet balon gibi yavaş yavaş söner gider.

Gam gelmez değil gam eğlenmez demişler. İnsanın gönlüne her türlü dedikodular gelir. Havatırları; gönle gelen vesveseleri tutmaması gerekir. Gönlünden atması gerekir, atamıyor neden birini atsa diğeri sıraya girmiş hücum ediyor. Savaşçı gibi gelen vesveselerle cihat edecek. Geleni depo ederse zaman gelir vesveselerinin altında ezilir baş edemez hale gelir. Göl’e çerçöp atsanız ne olur? Zamanla çöplük olur. Gelen havatırları çöp olarak düşünün biriktirirsen çöplük yaparsın, ama gönül akan cari bir nehir olursa; akan su nasıl atılanı alır götürür kir tutmazsa cari bir gönülde havatırları tutmaz atar ve temiz kalır.

İşte gelen havatırlar gamdır. Gelecek ama gamları tutmayacağız atacağız, atacağız ki rahat edelim. Eğleştirmeyeceğiz gönlümüzde tutmayacağız benim efendim onun için büyüklerimiz ne buyurmuş
Gam gelmez değil.
Gam eğlenmez demişler.

=============================================AR================================