Bir zamanlar dini hikâyelerden derlemeler okuyordum. Bir çocuğun annesinden kendisini bir mektebe yazdırmasını ve okumasını sağlamasını ister. O zamanlar her yerde bizim anladığı-mız manada okul yoktur. Çocuk yaşta çıkılır diyar, diyar gezilir ilim tahsil edilecek bir medrese bulunur. Ve okulda hocasına bağlı kalınarak okunurmuş. Arkadaşları ile konuşurlarken artık bir hocaya gidip ilim tahsil etmeleri gerektiğini düşünürler. Akşam eve gelir ve annesine arkadaşlarıyla ilim tahsil etmeye gideceklerini; kendisine izin vermesini ister. Annesi oğlum senin yanımdan gitmene gönlüm razı gelmez der Ve onay vermeyeceğini belli etmeye çalışır.

Çocuk çok üzülür arkadaşları annelerinden onay almıştır. Yine bir araya geldiklerinde hepsi annelerinden onay aldığını söyler fakat çocuk bunları dinleyince çok üzülür. Annesinin izin vermediğine Ama annesini de kırmak istemez. Akşam eve tekrar döner. Annesini kalbinin kapısını bir kez daha çalar. Annesi çocuğun söyleyişinden çok etkilenir. Derki oğlum seni gözümün önünden ayırmak istemiyorum ama mademki Allah adına ilim tahsiline gideceksin engellemeyeceğim der ve izin onayı çıkar. Yalnız der; Bir şartım var diyede, devam eder. Gittiğin yerlerde şartlar ne olursa olsun hiç bir şekilde yalan söylemeyeceksin. Eğer bu sözünde durursan git der. Çocuk başka türlü arkadaşlarından ayrı kalacağını onların gitmesiyle yalnız kalacağını düşünür çaresiz söz verir. Arkadaşlarıyla bir kervana takılırlar ve Bağdat’a ilim tahsiline yola çıkarlar. Bağdat’a giderken. Yol kesen haydutlar kervanı durdurur Ve nesi var nesi yok alırlar çocuk yola çıkacağı zaman gömleğinin koltuk altına gelen yerlerine kırk altın diker. Harami başı çocuğa senin hiç bir şeyin yok mu der. Çocuk kırk altınım var der. Nerde diye sorar. Koltuğumun altında der. Bakarlar ki doğru söylüyor. Harami başı hayretler içinde yahu sen nasıl çocuksun der ve söylemeseydin bulamayacaktık der.

Çocuk ben ilim tahsiline çıkacağım zaman. Annem izin vermedi ve ancak bir şekilde izin veririm dedi ’’Hiç bir şekilde yalan söyleme ’ Benim için anneme verdiğim söz dünyadaki bütün altınlardan daha önemli der. Bunu gören harami başı bu işi bırakır ve oda ilim tahsiline gider.
====================================AR=====================================