Öğrenci Merkezli Eğitim,
Öğrenme ve eğitimde klasik anlayışın tersine
Merkeze öğretmeni değil öğrenciyi alıyor.
Öğretmen merkezli eğitimde öğretmen etkin ve hakim idi.
Klasik sistemde öğretmen konferans veriyordu.
Öğrenci kaynak olarak sadece öğretmeni değerlendirebiliyordu.
Başka kaynakları bilmiyordu.
Öğrenci gerçek kaynağın yine kendisi gibi öğrencinin olduğunu, olabileceğini, Yapılandırmacı Eğitimle öğrenebildi.
" Bu gün, günlerden ne?" bunu öğretmene soruyordu. Öğretmen bir tane idi. Duyardı, duymazdı. Azarlardı soru soranı. Bir daha cesaret isterdi sormak.
Öğrenci Merkezli Eğitim ile öğrenci öğrenciye soru sorabileceği gündeme geldi. Öğrencinin ilk kaynağı öğrenci oluyordu. Bu " Çivi- çiviyi söker metoduydu." Öğrenci öğrencinin dilinden anladığından öğrenci birlikte çalışarak, dayanışmayı öğreniyordu. Kendi gibi öğrenci olan karşı cins veya hem cinsiyle sosyalleşiyordu. Gerçek insani empatizasyonu bizzat yaşayarak sosyal müttefiği bir insanla iş ve proje yapıyordu. asgari müştereklerde ortak yaşama iradesini kazanıyor ve öğreniyordu.
Öğrenci Merkezli Eğitim, teknik bir sorunu çözmekle beraber öteki eğitsel sorunlarıda çözüyor.
" Bu gün günlerden ne? " Öğrenci bu soruyu öğrenci arkadaşına soruyor artık.
yalçıner yılmaz
görsel sanatlar öğt.