İçine çekmiyorsa sizi hayat her gördüğünüz batıyorsa diken diken, yalnızlık uçurumları büyütürsünüz sur misali göğsünüzde. Sevmek zor, sevilmek az gelir. Ayrık otu gibisinizdir cihanda, ta en başta kaybetmeye mahkum…

Şizofren bakışlarınızda beslediğiniz çıkmazlar, ideal duruş ağırlığında ezen, ölçüp biçtiğiniz değerler gölgenize düşer iç avazınızla. Kimsesizliğiniz mübarek, köstekli kurban olursunuz yaşama.

Neye uzansanız yarım, neye dokunsanız boş. Sağırlığın cümlesi gelir üzerinize de çığlıklar yırtar ciğerlerinizi.

Artık ne Fırat duyurur sizi ne de Dicle, kendi akışına bıraktığınız tümceler name name seker ağlamalarınızda.

Kurusa gamze arıklarınız da gülmeleriniz güneşi doğursa. Nasılsa bütün solcular hasta, sağdaki melekler fısıldadı kulağıma.



Sude Nur Haylazca