....................................................

İhmal ediyoruz kendimizi...

Kendimizi yeterince sevemiyor, yeterince tanımıyoruz, istediğimiz gibi tanımlamıyoruz kişiliğini...

İhmal ettikçe, ihmal ediyoruz yakınlarımızı ve sevdiklerimizi...

Annemize kucak dolusu sevgilerle sarılamıyoruz. Ağırdan alıyoruz kalbimizin odalarını dışarılara açarken. Hayata merhaba derken, kapalı kutulara dönüşüyoruz...

Babamızla şakalaşmıyor, onunla oyunlar oynamıyoruz. Çekinmeye devam ediyoruz babamızdan...

Hayata doğallığımızla gülümsemiyoruz...

Doğaya karışıp, diğer canlılara dokunamıyoruz...

Ve sevdiğimize gerçek yüzlerimizi göstermekten utanıyoruz... Bir gül üzerine üşüşmekten üşeniyoruz. Bir çiçek gibi sevdiğimizi koklamaktan bıkıyoruz...

Bazen öyle hallere düşüyoruz ki, yakınımızda duran arkadaşla tokalaşmaktan bile uzak duruyoruz...

Bir dostumuzu arayıp sormuyoruz, acep ne haldedir, ne yapıyordur, sağ mı veya ölü mü diye merak etmiyoruz varlığını...

Zaten merak etmediğimiz için, ihmallerimiz artıyor habire...

Boş vermelerimiz devam ettikçe, ihmallerimiz nitelik ve nicelik olarak artacak...

..................................................
Mehmet Selim ÇİÇEK
20 Mart 2010,,,13.02
Mardin-Kızıltepe Arası

Paylaş:

(c) Bu yazının her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir. Yazının izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.

Yazarın Önceki Yazısı Yazarın Sonraki Yazısı

Yazıyı Değerlendirin

Günbegün notlarım 39/ihmal ettiklerimiz Yazısına Yorum Yap

Okuduğunuz Günbegün notlarım 39/ihmal ettiklerimiz yazı ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?

Günbegün Notlarım 39/İhmal Ettiklerimiz yazısına yorum yapabilmek için üye olmalısınız.

Üyelik Girişi Yap Üye Ol

Yorumlar

-Nawal, @nawal

21.3.2010 11:54:22

kahretsin bu yazında da kendimi buldum:Dhep sevgiyle kal mehmet yüreğine bir serçe konsun:)

Müjgan Akyüz, @mujganakyuz

20.3.2010 18:47:02

10 puan verdi

Bazen kendimizi bile tatmin etmeyen bahanelerle ihmal ediyoruz dostlarımızı.
Güzel bir yazıydı,kutlarım. Selamlarla...

Davidoff, @davidoff

20.3.2010 18:03:48

10 puan verdi

Güzeldi meselci,çok çok güzel.Aslında o DOST diye bağrımıza bastıklarımızdan İNTİKAM ALMAK GEREK.Vasiyet bizde yok evet ama burada olmalı,olmalı ki VASİYET ETMELİ İNSAN KENDİSİNİ ARAMAYAN SORMAYAN İNSANLARI ÖLÜMÜNE ÇAĞIRMAMALI.

Engin Tatlıtürk, @engintatliturk

20.3.2010 16:05:20

10 puan verdi

Güzeldi.

Tebrikler Mehmet kardeşim.

Sevgi ve selamlar.

AYSE 09, @ayse09

20.3.2010 12:59:17

acı ama gerçek
dünyanın çilesi o kadar çok ki insan zaman bulamıyor eş dost aramaya
çok güzel düşünceleri dile getirmişsiniz
saygılarımla

Nar-ı Çiçek, @nar-icicek

20.3.2010 12:48:02

10 puan verdi

Insanlarin birbirine olan bagi azaldi diyorum kisaca ben bu anlatim dogrultusunda.
Bir düsüncem var israrla yineleyip duruyorum;
" mesafeler azaldikca arada ki insanlar uzaklasti yakinimda ki"
tipki öyle..
Aslinda ihmal sadece insanlara karsi degil, dogaya, hayvanlara, kullandigimiz esya hatta yiyeceklere bile sonsuz üsengecliklerimiz var..
yok mu?

V A R....

O halde ne yapmali, seytanin görkemli sihrinden cikip sabir ile ahlak dogrultusunda ilerlemeli.

Toplumsal yaraya tuz degil de ilk yardim gibi gelen bu anlatimi yazan yüregi kutluyorum,
umarim insanlar yani bizler bir ceki düzen vermekte gecikmeyiz kendimize,
zira "suan" hic bir zaman gec degildir.

saygimla

Nar-ı Çiçek tarafından 3/20/2010 12:49:01 PM zamanında düzenlenmiştir.

Aysel AKSÜMER, @ayselaksumer

20.3.2010 12:30:24

Aslında sizin de üzerinde durduğunuz gibi keramet önce insanın kendisini sevmesinde ve kendisine değer vermesinde, bir insan kendisine değer vermiyorsa başkasına haydi haydi değer vermiyor. Tespitleriniz çok yerinde, insan olmanın özelliklerini herbirimiz üzerimizde taşımalıyız ve üzerimize cuk diye oturmalı ve şık durmalı. Teşekkürler kalemine ve yüreğine... Saygılarımla...

PeniaEos, @peniaeos

20.3.2010 12:26:43

hayat ihmallerle dolu babamızla şakalaşamıyoruz çünkü arada mesafe var o mesefnin çizgileri
o kadar keskin ki öyle olması gerek. annemize sarılamıyoruz o yüreğin de okadar çocuğa yer vermiştir ki bir çocuk ona yeterince
sevgi gösteremez. dostlarımızı arkadaşlarımızı aramayız önce o aramadan. aslında dostluk ve arkadaşlıkta önce senin ve ya onun aramasının önemi olmamalı. eğer ihmallerimiz çoğaldıysa hayat bizden git gide uzaklaşıyor demektir.
sevgiyle kalın heval.