...Ailenin alım gücü iyi olmasına rağmen, çocuklara ölçülü harçlık verilir, böylece onların hayata hazırlanması sağlanırdı. Tolga ile Ayşe bir öğleüstü, evlerinin yakınındaki camiin bahçesinde, mahallelinin çattığı bir barınakta, etrafın ilgisi ve bakımıyla yaşayan yaşlı teyzeye, yine uğradılar. Onun istediği ufak tefek şeyleri, harçlıklarından alıp ona getirirlerdi. Yanına vardıklarında, ismini bile bilmedikleri teyzeyi, yatağında inlerken bulup çok üzüldüler. Ateşler içinde yanan teyzeye, ne istediğini sorduklarında onlara, turfanda erik almalarını, içine hararet bastığını ve canının erik çektiğini söyledi. Çocuklar, turfanda eriği bulamayacaklarını düşünerek bocalamışlardı ama yaşlı ve hasta teyzenin, bu ısrarlı isteğini yerine getirmek arzusuyla, ne yapıp yapıp aramaya karar verdiler.

İlkbaharın serpilmesine rağmen, birçok yere daha erik gelmemişti. Tolga ve Ayşe, bütün çevreyi kolaçan ettiler. Nihayet bir manavda, ufacık tefecik, daha olgunlaşmamış minnacık ham erikler buldular. Ceplerindeki harçlığın yettiğiyle, orta boy bir kesekâğıdını dolduracak kadarını alarak sevinçle geri döndüler. Teyze, halsiz bir gülümsemeyle: “Kaynatın onları bana, haydi!” Diye kekeledi. Çocuklar çok afallamıştı. Erikleri, nerede nasıl kaynatacaklardı? Ağabey Tolga, daha yeni ilkokula başlamıştı ama: “Tarif edersen yapabilirim ben teyze!” Diye, her zamanki kendine güvenen haliyle ortaya atıldı. İki kardeş yardımlaşarak, isten simsiyah olmuş eski bir gazocağında, kararmış bakır bir sahanda, dikkatle erikleri kaynattılar. Teyze, eriklerin suyunu içmek için telaşlanınca kardeşler, bu sefer kabın başına çömelip, olanca güçleriyle üfleye üfleye sahandakileri soğutmaya çabaladılar. Ilındığını düşününce, buldukları bir kırık tahta kaşıkla teyzeye, döke saça, yudum yudum; heyecandan titreyen minik elleriyle özene özene, kana kana içirdiler.

Kardeşlerin kan ter içinde uğraşmalarına değmişti. Erik suyunu bitirince teyzenin yüzünde, huzur dolu bir gülümseme belirdi. Derinden bir “oh!” sesi yükseldi. Çocuklar ona yardım edebildiklerine çok sevinmiş, onun yanından memnun ayrılmışlardı. Sonradan anlaşıldı ki bu onun son arzusuydu…


Ayşe Yarman Öztekin
"Zaman Fırtınası" adlı romanımdan
1. Baskı 2008
2. Baskı 2021