Kalbimin güftesi,

bütün notalar seni vurur. Zavallı parmaklarım kaçamaz barınır melankolik acısına.
Güz çiğdemleri hasretimi döker çiy birikmiş yapraklarından.

Nemli yastığımda kaç mektup okunur bilsen. Hangi yanını çevirsem yaslandığım sen.
Kat kat karartı kanattığım çeken içine.

Boğdukça boğan bu güneşsiz derya, hangi sancılı doğuma gebe. Aynı toprakta yeşerecek mi gövdelerimiz umuda. Bıraktığın yerde mi yenilecek ölüme hücrelerim.

Hani diyorum iki kahramanı olsaydık peri masalının. Son nefes olsa bile kavuşabildiğimiz, bir hikâye alsaydı içine ikimizi.

Doyumsuzlaştırdıkça bizi ihtiyari sevda, yüzümüze kapanan kapılar olmasaydı ayaklarımızı bağlayan. Sen ki benim asırlık susamışlığım, dirim suyum gibisin. Gövdende kurumaya hazır pınar misali ben.
Dünümdeki noksanlık, yarınıma açılacak ufkum, kalakaldığım derdine düşkünlüğüm.

Hani gelsen; hafifler mi kalbimi harabe eden özlemin çekim kuvveti. Vuslat düşer mi payımıza. Yoksa bütün sevmelerimiz suya mı düşecek öznesiz.

Yılan misali kader besliyor, kaygan ve soğuk koynunda ikimizi. Ne yazık ki dünyayı tersine döndürebilecek cesaret eksikliğimiz kavurur bedenlerimizi.

Ruhumu ruhuna saldım, say ki can ateşimdir ensende solan. Gayriihtiyarî yitişimi sev gayri.



Sude Nur Haylazca