11
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1186
Okunma
Onur BİLGE
Yemekten sonra, her zamanki yerimizdeydik. Ben ders masamda, o da salondaki sedirin ortasında. Arada arkasına dönüp, aşağıya, yola bakıyordu. Hava oldukça soğuktu, soba yanıyordu. Ben de önümdeki pencereden aşağıya bakıyordum. Derse henüz başlamamıştım. Bir süre kartopu oynayan çocukları, saçaklardan sarkan buzları seyrettim. Refika, Hasan’la beraber kardan adam yapmaya çalışıyordu. Sesleri yukarıya geliyordu:
“Gözlerine kömür koyalım! Ağzına da... Düğmeleri de kömürden olsun!”
"Sizin eviniz yakın. Git getir! Havuç da getir! Kırmızı atkın var mı?”
“Var. Kömür var ama havuç yok. N’apcaz?”
“Bizde var. Git, annemden iste! Kasketimi
1001 GECE ÖYKÜLERİ - 6
ÖDÜL - LİMAN YAYINLARI
KİTAP TEMİN ADRESİ: M. Şerikan KARA : 0 536 275 90 15
Cevap Yaz