17 Ağustos 1999
Sıcak bir gün başladı sabahın erken saatlerinde.İstanbul alev alev
bugün...İçimde sabahtan başlayan tuhaf bir yılgınlık var, sıcaklardan olsa gerek..akşamda
misafirlerim var...
Ah , geldiler misafirlerim , evim neşelendi,ruhum düzeldi.Çok kalabalık olduk,bayanları
balkonuma aldım, beylere de tavla verdik.Yaprak kımıldamıyor o gece, çaylarımızı
içiyoruz, çay harareti keserdi faydasız.İlerleyen saatlerde gittiler. Saat 12 ye
geliyordu, sıcak iyice yükselmişti ’eşime ’alev gibi yanıyor ya Ağustos delirdi dedim bu
gece..Ortalığı toplayacaktım,tabağımda kalan karpuzları yemeğe koyuldum.Şiir yazmak
istedim,başlık gelmiyor aklıma.Çocuklara dedim ki, başlık bulamadım, çıldıracağım bir şey söyleyin
ya’dedim..’Nasılsa bizim bulduğumuzu başlığı yazmayacaksın!...Huyumu biliyorlar.Evet
bulamayınca naçarlık, bir şeyler yazmaya başladım da başlık kitledi sanki beni . İçimden bir ses
duvarları yık devir diyor ve 17 Ağusyos 1999 tek sıra sıra ve altına uzun bir çizgi
çekmişim.Neden , niçin, niye tuhaf sözler yazmışım.Hep takılır hafızama.
Uyumaya yöneldim.Uyunacak gibi değildi, dalmışım.
Çocukluğumdan beri ilk kez böylesi şiddetli bir depremle uyandık.Deliler gibi
yataklarımızdan fırladık.’Allah’ım sen korkutma’diye ağlıyordum,çocuklarımın yanına
ulaşamıyordum,bir ara kızıma kapıyı gösterdim,bana eliyle ’sus ’dedi ,eşim ’sakin olun
geçti’ derken ikincisi başladı.Eşim’Ah bu sefer gittik dedi...
Deprem durdu da,birkaç saniyede bir sürü canlar yok olmuştu haritamdan ! Sokağa
çıktık.Gökleri ellerimizle tutacaktık neredeyse,ağaçlardan kuşlar kaçışıyordu.17 Ağustos 1999_
da ’Türkiye yasa boğulmuştu.Bitmiştik Yarab, bu ne zor ve acıdır.Kutsal evlerimiz sanki
bir ceza eviydi,terk etmiştik.Evden alınacakları eşim alıyordu. Erenköy tiren
istasyonunda taşlarda yatıyorduk.Bir sabah uyandım ki ;kedi ve köpekler
başucumuzda...Çok ağladım,sessiz canlıdan bir fark yoktu yoktu aramızda.Düşündüm
ve evimize döndük, saklanmanın kaderden anlamsız bir kaçış olduğunu, sayısı yükselen
canlardan sonra çok daha iyi anladım.
Emir Yüceden.Allah’ım korkutma sen,biz aciz kulları...17 Ağustos 1999 depreminde ölen ,canlara rahmetler diliyorum !
Oya gedik