Ağır geçen kışın ardından, baharın ilk müjdecileri. Nisan sonlarına doğru,sokaklarımıza
ses verir bakırı gümüşe çevirir yanık sesleri.

Kalaycı geldi kalayciii..!

Çocukluğumun, uykumu bölen sabahlarına yol aldı yüreğim . Yatağımdan kalkar, cama doğru koştuğumda çingenlerin mahallede yaktıkları odun ateşinin dumanına bakardım; bahçemizdeki
pembe sarmaşık güllerine yayılır, kalaycıların ateş yaktıkları duman.Harelenir güneşin yeni doğmuş sabahlarına...

Çok eylenirdim çigenlerin mahallemize geldiği günlerde , bir yandan kaplar kacaklar
kalaylanır bir yandan yanık sesleriyle şarkıları, türküleri beni çok sevindirirdi. Bizim çocukluğumuzda hep bakır kaplar vardı.Babaannem her yaz , mahalleye gelen kalaycılara tüm kapları kalaylatırırdı .
Bakır kaplarda yapılan yemekler de tat vardı;vede sağlık saçardı.Her şey daha mı güzeldi .?

Çingenler çok çalışkan misafir göçebeler .Alın teriyle ekmeklerini çıkarmayı çokta iyi bilirler !
Çok taktir ederim göçebeleri...

Günlük yaşarlar hayatlarını , yarına Allah kerim derler, bir tabak yemekleri bir somun da
ekmekleri çıktımı, doğru evlerine yada çadırlarına koşarlar, bir darbuka yeter ,başlarlar çalmaya göbek atarlar,şakkadak şakkadak işte hayat.Yaşamaktır hep günlük hayat, ilkeleri coşmak çoşturmak.

Soğuk demezler ,sıcak demezler , kışın kardelen, yazın güneş çiçekleri onlar,güneşi de çok severler.Ben çok sıcak bakarım, onların göçebe ,doğal yaşam tarzlarına.Çiçekleri çok severler çiçek satarlar romenler, takarlar karanfilleri kulaklarına, yazmaları başında , allı güllü etekleri, her mahallenin neşesi .

Sokaklarımızın köşe başlarının renkleri onlar.. Çiçekçi çingenelerimiz,biraz yaklaşınca yapışırlar,
birde tatlıdır dilleri,,abla alsana abla ya 5 lira olsun demet,al ya ablam;Hadi bir tabak yemekte benden olsun derim !

Sevgiler romenlerimize bol kazançlar !




Oya Gedik
Yarın bir tabak yemek sizden olsun mu ?