Harflerden kelime,kelimelerden özneli yüklemli cümleler oluştursak,virgülünü noktasını koysak eksiltili hiçbir şey bırakmasak…O düzgün cümlelerle yazdıkça güzelleşen güzelleştikçe mutluluk veren bir yazı oluştursak,yazıya birazda can katsak tamamen iyilikle sevgiyle dolu bir yaşam sunsak herkese,herkes özgür ve bir o kadar da umutlu olsa…Gözlerden yaş sadece sevinçten aksa…Rengarenk olan doğaya bir renk daha katsak,içimiz aydınlansa,güneşimiz hep parlasa bulutlar çevremizde dolaşsa ,dolunaylı gecelerde yıldızlar gözleri kamaştırsa,kuşlar kanatlarını çırpıp bize masal anlatsa, gökyüzünden saf sular yağıp kötülükleri temizlese…Yepyeni dünya olsa,yepyeni bir tonda dünya olsa…Herkes mutlu olmaz mıydı acaba?...
Islık çalsa rüzgar yaprakları uykudan uyandırsa,serinlik penceremden odamın karanlığına dolsa biraz olsa ferahlatsa…Ben de mutlu olur muydum acaba?...
Kalemin ucu sivriyse kader defterinde silinmesi için dua ettiğimiz şeylerin izleri derindir sayfalarda,o izleri ümitle doldurmak düşüyorsa bizlere bütün ümitlerimizi kullanırız izlerde…Yaşamak gerekse yaşanır,hayat dolu dolu…Zaman akıp gidecekse gitsin giderken beni de alıp götürsün nasıl olsa ‘gelecek’ bir gün ‘gelecek’ hazırlıklı olmak gerek.Defterimizin sayfaları değişiyor her bir gün bir yaprak ben ne ilk sayfada kalıp sonu bekleyebilirim ne de son sayfayı okuyup ebedi uykuma yatabilirim…Hayat güzelse yaşamaya değerse,güneşin doğuşuna şükretmek gerekse,ressamın çiziminden yeni çıkmış gibi değerli olan dünya görünecekse ilerde,gemiyi limana getirmek gerek fırtınalardan geçipte,acaba hayallere çok mu daldım yine?...