Bir hayatı yaşıyoruz,
Ve onu anlamaya çalışıyoruz.
Müfettişler o kış teftiş için tam da soğuğun göbeğinde geldilerdi. Spor Bakanlığının olağan denetlenimiydi mi? Müfettişlerin başında ki kır saçlısı:
- Böyle bir duvara toslamamıştım. diye itirafta bulundu.
"Gardaş Can’a" toslamıştı, ikinci ve yaşlı müfettiş.
Gardaş Can’a:
" Oğlum şuradan sana zahmet bir yeni Harman Sigarası alsana! diye. Rica ile karışık istirhamda bulundu adamcağız.
Spor Bakanlığının geçici binası yerinde değildi gene şimdiki gibi gezideydi. Gardaş Can adıyla andığımız kahramanımız.
cigara alacak ya ve de müfettiş neticede misafir; Ardahan’ın konukseverliği mevzu bahis değil mi? Gardaş Can kaş yapacak! Kaş yaparken göz çıkarmasın?
Bir hayat yaşıyoruz!
Onu anlamaya çalışıyoruz!
Anlamlandırmak içinse çabalıyoruz!..
Gardaş Can; hayatı kendi zehminde anlamak isteyen ve anlamlandırmak isteyen karakterde bir insandı. Kaç kişi böyle bir "var olma" serüvenine atılabilir? Sıradan ve sıralı yaşamak etliye sütlüye karışmadan: Ona uyma! Buna uyma! Şeklinde dığarlanıp gitmek. Yokuşun dibinde o kadar birikmiş hıbar var ki biri de sen oluver ne olacakmış adam?
Çok ilerde bir zaman; bu zamanın nefesinde çalınmış bir melodi yığını, soğukta çalınırken donuvermiş ve kakaçlamış müzik kompozisyonu; sıcağı bu yazın görünce çözülüverdi ezgi:
Dı dı dı...
Dıı dıııı dı!..
Ve:
Kemanlardan yücelen; nı nı nınnn! Keman sesleri.
Ardahan Kalesi büyük mü büyüktür!
Bir Senfoni Orkestrası sahneleniyordu. Kalenin içi yüz binlerce çalıcı ve çalgıcı ile dolmuştu. Mümkün olmayan boyutta her şey çalıyordu.
Beethoven, Strauss, Çobanoğlu, Taşlıova... O bırakıyor öbürü alıyordu. Bir duran dinelen yok! Abes ve saçma iki yarışkan kardeş gibi. Her şey çok absürd!
Trombet,
Trombon,
Keman,
Zil,
Davul,
Kontrbas,
Rebab-ı lir
Aklına ne gelse var. Çalıyor sazlar; eski yeni ne varsa.
Bu soğukta kakaçlayan konser...
Çözülüp; püf uçup giden müzik bu.
"Gardaş Can" meğer müfettişin paltosunu giyinip; cıgara almaya gitmesin. Ciğerin yanmasın Gardaş Can senin!
Yaşlı Müfettiş:
"Sabri; müsdahdemin sırtında ki palto senin mi?"
- Evet!
Neyse anlaşılmayan durum aşikar olmuştu!
Gardaş Can’ı tanıdılar ve sevdiler!
Onun tarzı da bu dediler! Gardaş Can sehven paltoyu giymişti. Hayatı bu kadar ciddiye almıştı bileceğiniz.
"Bir hayat yaşıyoruz; ve onu anlamaya çalışıyoruz." dedi genç müfettiş.
Müfettişe mülkiye yıllığında "Filozof" dermişler.
Gardaş Can hayatı bu şekil de anlamakla; sürgit aynı yaşadı !