Öykü dedin mi, bir ağacın öyküsü dedin mi...
Bahara öyle bir yürür ki ağaç, ölümünü unutur. Kışın budanan dallarını, baharın inanılmazlığı içinde büyütür. Biçimseldir

Geçde olsa okuyabildiğim ve kısacık bir yazıdan binlerce değer alabildiğim bir hikaye adeta.

Ağacın hayatımızdaki öneminin kavranması ve yakıp yıkıp yok etmekten vazgeçilmesi dileği ile.

Saygılar yüreğinize

Ormanın kalabalığında kendini kaybedenler ve içten içe büyüyen acılarla gölgesini çoğaltanlar vardır aslında ki sığınmak içine çoğaltır insani ve büyür ölüme uzanır gibi

Ne demeli unutmuşum, unutulmuşluğun gölgesi (yeşil hâlâ) gözlerimde
...

kısa ama çokca doyurucu bir yazıydı..

bu kıymetli dost kalemi
Kelamın hak sahibine emanet ettik inş..

selam ile...

Büyük sabırların büyüttüğü ağaçlar daha bir direnirler hayata...
Çünkü dirençlerini sabırdan almışlardır.
Sabır ki dağa verilmiş, dağ kabul etmemiş ve biz kullara kalmış...

Bu şiirsi yazınızı okurken Koca bir ağaç canlandı gözlerimde, çınar ağacı ki yıllara meydan okuyan

Ağaç kağıt olur kalem olur
Ve illa ki dipnotlara düşecek birşeyler bırakır ardında...

Tebrik ve saygımla

deniz usta yüreğine sağlık ne güzel bir dugunun gölgesini okuduk sizden sayın nihan namenin dediği gibi ümid edelimki siz güçlü kalemden hissedilen mutluluk yazılarını okuyalım
saygılar

çok güzel ve derin bir yazı okudum.kutlarım.saygı ve selamlar..

Çok güzeldi ve bize de kutlamaktan başka birşey kalmıyor. Saygılarımla

Sessizce büyür kendi halinde, bir su ver dalları eğilir önünde.

Bir insan yaban kendine, çevresindekilere, çünkü bilmez oldu artık yaşatmayı. Kimbilir ağaçlar da bu vefasızlıktan paylarına düşeni alacak. Evet, aslında alıyor da. Yakan biziz ormanları, üzen biziz deli tayları...

Şiirlere, şarkılara konu ederiz, sonra unuturuz. 'Bir dikili ağacım bile yok' deyip hayıflanırız da sonra, yine unuturuz yaşam kaynağımızı.

Bir ağacın şiirsel anlatımı bu kadar güzel olabilirdi, sevgili şairim. Gününüz yemyeşil, yarınlarınız sevgi dolu olsun.

Senin öykün bu; yazılırken bile yazılmamış sayılacak...

Hiç yaşanmamış hiç görülmemeiş hatta duyulmamaış olacak.
Vedaları hiç sevmedin dedin..sevmedim .. döneceğini bilen insan veda etmezdi. Işık hızıyla gider gelirdi. kopamazdı cümlelere iliştirilmiş hasretliklere.Veda bir kez olur, ilk ve son kez olur.Dahası ertesi ve dünüşü olmaz. Biter ve silinir zaman içinde zamansızlıkla.
Gümrah onurlu ve özgür olmalı gidişlerde
Hislerin ve hissizliklerinde başlangıçlerı gibi sonları olmalı her seferinde cümle sonlarına yetişsede.Tekrar çıkıp dönmeye kalkışmamalı gelişler.
Her agacın bir kuruma vakti vardır..Çevresindeki tüm dışzararlara, içini kemirip duran börtü böceklere, sevimli gibi grünen ama kurtçuklar salan kelebeklere, dost görünen yağmura, soğukluğuyla içleri buz kesen kara, kendini adam sanan fırtınaya artık bir yere kadar dayanırmış ağaç.
Artık her bir dalı budağı sere serpe yontulabilir. İstediğiniz şekli verip ağaçtan heykelleri yapıp karşınıza labilirsiniz. Delik deşik olmuşluğuna rağmen içinden pınarlar akan ağaçların suyunu kestiniz elinizdeki mantar tıpalarla. Yemyeşil yapraklarını seviyor sevmiyorlarla koparıp attınız. ne kaldı... Siz... Sevin birbirinizi doyasıya, haykırın çığlıkları ölümüne.


Şair eserini yürekten kutluyorum.

çok derinsin

uzaktan izlemek yetiyor

!!!seviyorum her kelimeni...

Kaderin yazdığı bile olsa yazı. Bir okuyanı olmalı, bir dipnot düşülmeliydi.
Acı ve ihanet bile anlamlı iken, derin bir sessizlik ağuladı tüm zamanlarını.

Şiir gibiydi.Çok güzel imgeler ve anlamlarla bezeli.Ama bence de biraz daha uzun olabilirdi...
Kutluyorum..

Ne çok istemiştim günün yazısı olsun :)

Devamını bekliyorum

saygılar

o yeşil heybetlerine daldık...

çok güzel bir nesirdi, haz verdi satır araları..

tebrikler hocam..

Büyüklüğünün acılara evrilişini görmeseydim.
Bilirsin büyük ağaçlar yalnızdır, büyüklüğünce.
Büyük sabırlar büyütmüştür onları.
çok güzeldi..
saygılarımla...

Büyüklüğünün acılara evrilişini görmeseydim.
Bilirsin büyük ağaçlar yalnızdır, büyüklüğünce.
Büyük sabırlar büyütmüştür onları.
Tekin de değiller bilmeyenlere, bense kaldım günler geceler boyu gölgelerinde.

Gümrah, onurlu, özgür ağacım.
Hisset ellerimi.

ÇOK GÜZELDİİİİİ......

Gümrah, onurlu ağaç... Şanına o yakışır. Kutluyorum.

...evet mutlaka okuyanı var .

...hemde çokca ...tebrikler. .. selamlarımla.

Büyüklüğünün acılara evrilişini görmeseydim.
Bilirsin büyük ağaçlar yalnızdır, büyüklüğünce.
Büyük sabırlar büyütmüştür onları.
Tekin de değiller bilmeyenlere, bense kaldım günler geceler boyu gölgelerinde.

Muhteşemdi.
Güven veren, samimi bir yazı.
Öğreneceğiz, inşallah zamanla.
Ya yontuluruz zamanda, ya da zamanın gölgesinde avunuruz.

KUTLARIM Yüreğinizi.

Büyük ağaçlar gölgede büyüyemeyeceklerini öğreniyorlar er geç...Sığınmaya çalıştıkları gölgelerin kendilerinden küçüklüğünü ve sığınabilecekleri kadar büyük bir gölgenin zor bulunacağını öğreniyorlar...büyüklüğü karşısında kendini küçük görmeyip gölgelerinde kalabileceklerin çok az olduğunu da...
Bilgece bir anlatımdı...
Gölgeler sakladıkça, korudukça orda kalın...
TEBRİKLER...

Bir okuyanı olmalı, bir dipnot düşülmeliydi.


Sen dipnot düşmüşsün, biz de okuduk zevkle ve dedim ki biraz daha uzun olamaz mıydı ?

demek o kadar uzun bir ağaç değilmiş

saygılar