- 3378 Okunma
- 30 Yorum
- 3 Beğeni
Mutluğun mutluluğumdur
Okuduğunuz yazı Günün Yazısı olarak seçilmiştir.
Akan binlerce insan -seli- içinden bir sen olursun diye, umudum ayakta kalmıştı.
Seni andırsa biri azıcık, alamazdım kendimi. Hallerim yaban, hallerim acınasıydı.
Umut mu, inanç mı döneceğine bağlandığım bilmiyordum. Bütün insanların geçtiği yollarda
beklesem, kaç ihtimal görebilecektim seni? Yönetmenlerin filmlerde kotardığı bu rastlaşmalar için ne yapabilirdim? Görsem de, yığdığın buz dağlarına çarpıp donarak parçalanacaktım.
Sevmek ayrı, kabul etmek ayrıdır demiştin. Ayrı gitmiştin. Ayrılmıştık değil, hiç beraberlik olmadı ki...
Kör bir olasılığın kaotik heyecanıyla yollara çıktım nice aylar boyunca. Yollar geçtim, ağaçlar altında konakladım. Ben sulara dokununca rüzgarların dindiğini, gürültülerin, çığlıkların dindiğini müşahade etmiştim ya; bu yüzden ağaçlar sulardı en yakın dostlarım. İnsan mı hayır? İnsanlarla duygu aktarımı, paylaşımım hiç olmadı. Toplumdan, yasalardan, sözlüklerden, geleneklerden, aklın yol ve yöntemlerinden çok uzağa düşmüştüm, ben beni yakanın ne olduğunu anladım. Rüzgarlar, yıldızlar, ağaçlar zararsızdı. Deniz zararsızdı. Haklılığımı bir onlarda anladım. Odamın duvarlarında yıldız resmi, deniz ve ağaç resmi de var ama rüzgar yok. Tıpkı hikayemin anlatılacak bir yanının yok olması gibi. Rüzgar kitabı yazdım yine rüzgar çıkmadı ortaya, olsun ben biliyorum ya.
Şiir dönemleri, şiir toplulukları, şairler, Şair-i azamlar, şiir akımlarını gezdim dolaştım. Dilime bir lisan bulamadım. Hep çiçek diyorladı. Oysa bizim gülümüz erken solmuştu, hatta kurumuş, kurutulmuştu. Kurumuş güllere iç geçirse de biri, maceramız edebiyatın tümden dışında kalıyordu. Zaten güller de bir süre sonra, özünü yitirip bedenden ibaret birer saman çöpü haline gelmekten kurtulamadılar. Artık güller için yazmak da yavan kalıyordu.
Marjinal!
Desem ki, ilk gün gibisin bana. Ve sen uzaklaştın bu ilk günden uzağa.
Marjnalim evet. Edebi olmayan, günün dışında ve tarihin sonunda, günlerin sonuna uygun bir duygu birikimi boyverdi bilinç tarlamda.
Ağlamak da bir gülmek de. Varlığın da bir, yokluğun da.
Sevmek yanında olmak mı, yanında olmayı istemek mi örneğin?
Olma istersen sonsuza dek. Sonsuza dek olacek bende olmanı istemek.
Benim bitti hesabım.
Ne alacaklı ne borçluyum kimselere.
Bir şeye mutluyum. Sen küfür dersin, öyle bir iman var ki içinde. Sen ihanet dersin öyle bir özlem var ki içinde. Anlamadın mı, hesapsız çocuklar gibi harcamam her şeyimi bundan.
Mutluyum.
Şimdilik içime akmada nehirlerim.
Bir gün yaldızlana yaldızlana nazla akacak yeni yepyeni bir mecrada.
Evet adın olacak içinde, yazılmadan hem de, söylenmeden hemde nazlim, sana borçluyum çünkü. Senin renklerinle yeniden doğdu sahip olduğum her şey. Sağol.
Bu gelmeni istemekten ya da gelmemi istemenden farklı bir şey.
Mutluluğun mutluluğumdur.
YORUMLAR
Başından sonuna kadar yoğun bir şiir iniltisi....
Yalın anlatım, tasvirler ve metaforların kelepçesi dayanılmaz...
Seçkinin nedeni gün gibi ortada...
Şurası dillenen bir yüreğin manifestosuydu;
"Toplumdan, yasalardan, sözlüklerden, geleneklerden, aklın yol ve yöntemlerinden çok uzağa düşmüştüm, ben beni yakanın ne olduğunu anladım. Rüzgarlar, yıldızlar, ağaçlar zararsızdı. Deniz zararsızdı. Haklılığımı bir onlarda anladım. Odamın duvarlarında yıldız resmi, deniz ve ağaç resmi de var ama rüzgar yok. Tıpkı hikayemin anlatılacak bir yanının yok olması gibi. Rüzgar kitabı yazdım yine rüzgar çıkmadı ortaya, olsun ben biliyorum ya."
Bunca aradan sonra - sizi biriktirmek adına - okumak "Kayıp Notlar" dizisini ve "Mutluluğun" yarasını...
Üstadım, siz hep aşık olun ve öylece kalın...
Ve yazmak şartıyla... :)
Yine sevgi ve kederle donandı yüreğim ve ayrılıyorum...
Çokça teşekkürler, saygılar, sevgiler.
deniz_tayanç1
Ben neden böyle çoğulum?
Bilmem...
Yaşadıklarımız, kalıcı hasara yol açmış demek ki... 🙂
Çok teşekkür ederim, iyi ki varsın...
Çok saygımla.
tebrik ederim değerli yazınız için sanki bana burda plotonik duyguyuyanlatıyorsunuz gibi geldim doğrumu acaba yazınız bir harika yüreğiniz ve kalemeiniz hiçbir zaman tükenmesin.mutlu kalın.evet sevdiğimizin mutlu olduğunu görmek yada duymak bizimde mutluluğumuzun semboli demektir tebrikler efendim saygılarrrrrrrr
kalbiniz hep çocuk niyetli...
ne kadar güzel.
ve çocuklar alemin sultanıdır değilmi
bence öyle
günahsız ve tertemiz....
yazılarda hep bir çocuk masumiyeti gizli...
yada biz öyle hissettik bilemiyorum...
ama kesin bildiğim bir şey var oda
çokca güzel ve her yazı ayrı derin ve anlamlı...
gönül deryanız hak Muhabbetiyle can bulsun...
ve kelam sayfa sayfa dökülsün inş...
selam ile...
Kalplerin sukunu Hakkın kudret elinde korunur.....
Benim bitti hesabım.
Ne alacaklı ne borçluyum kimselere.
Bir şeye mutluyum. Sen küfür dersin, öyle bir iman var ki içinde. Sen ihanet dersin öyle bir özlem var ki içinde. Anlamadın mı, hesapsız çocuklar gibi harcamam her şeyimi bundan.
Mutluyum.
Bu sözleri yüreklice diyebilene ve düşünebilene bravo...
Tebrik ediyorum, değerli emeğinizi şairim.
Tesadüf gezinirken gözlerim dost takdirlerine isabet etmiş yazınızla karşılaştım.
Emek güzelmiş...
Susmasın kaleminiz...
Sevgi ve ışıkla...
bazen derim ki,
"ben sana olan sevgimi ve ilişkimizi öyle bir boyuta taşıdım ki, öyle bir yerde konumlandırdım ki, ne senin ne benim ne de başka birinin onu oradan almaya ve engellemeye gücü yetmez... onun olduğu yerde sonsuzluk var biz olmasak da..."
geç kaldım affet...
denizin derinliğinden midir bu sevgisi ya da sevgiyi böyle yaşayabilmesi bilmiyorum ama çok iyi anlıyorum nerde durduğunu...
dostluğumla, hep...
Mutluyum.
Şimdilik içime akmada nehirlerim.
Bir gün yaldızlana yaldızlana nazla akacak yeni yepyeni bir mecrada.
Evet adın olacak içinde, yazılmadan hem de, söylenmeden hemde nazlim, sana borçluyum çünkü. Senin renklerinle yeniden doğdu sahip olduğum her şey. Sağol.
Bu gelmeni istemekten ya da gelmemi istemenden farklı bir şey.
Mutluluğun mutluluğumdur.
okurken inanılmaz bir keyf aldım günün yazısı olmayı hak etmiş bu yazıyı yazan ellerinize sağlık
saygılarımla...
Mutluyum.
Şimdilik içime akmada nehirlerim.
Bir gün yaldızlana yaldızlana nazla akacak yeni yepyeni bir mecrada.
Evet adın olacak içinde, yazılmadan hem de, söylenmeden hemde nazlim, sana borçluyum çünkü. Senin renklerinle yeniden doğdu sahip olduğum her şey. Sağol.
Bu gelmeni istemekten ya da gelmemi istemenden farklı bir şey.
Mutluluğun mutluluğumdur.
........
bütünüyle güzeldi..
OALAĞANÜSTÜ bir keyif aldım dost...
güçlü,çıplak,şeffaf,sevgiyi en insan ve en yalın haliyle anlatan müthiş bir çığlık
AYIN YAZISIYDI bana göre..
sevgiyi "erdem" tadında anlatmak zordur..yürek emek ve kalem ister
siz bunu çok iyi başarmışsınız
alkışlarımı
sevgilrimi
saygılarımı bırakıyorum
seçici kurula da teşekkür ederim..