Onur BİLGE

Şakalaşma bitince, Mahir’in kahve tepsisine vurarak söylediği türküye, Ahmet’ten bir dörtlük geldi. Orçun da bir mani söyledi. Işıl, Akif, ben, derken hepimiz birer mani söyleyerek atıştık, birbirimizle. Her maninin karşılığı bir mani vardı ve uzayıp gitti, bir süre...

Manilere kimse mani olmasın ki yok olup gitmesinler. Şiir çekirdekleridir o dörtlükler. Halkın, söylemek isteyip de söyleyemediklerini ifade tarzıdır, ne sıkar ne usandırırlar. Sözün özü, şiirin halka bakan gözüdürler. Sözün letafeti, duygunun inceliği, hâlin niceliği, Türkün zarafeti, türkünün tohumudurlar.

Atışma bitince, etraf sessizliğe büründü. İnsan, yazdıklarını mutlaka birileriyle paylaşmak istiyor. Yazılanlardan başkaları haberdar olmayacaksa, yazmanın anlamı kalmaz, sadece düşünülür, kaydedilme yoluna gidilmezdi. Şimdi tam sırasıydı ve ben gece düşündüklerimi onlarla paylaşmak için can atıyordum. Acaba beğenecekler mi katılacaklar mı yoksa itiraz mı edecekler? Nasıl bir tepki vereceklerini merak ediyordum.

“Arkadaşlar, dün gece yazdıklarımı

1001 GECE ÖYKÜLERİ - 3

SEVDA - LİMAN YAYINLARI

KİTAP TEMİN ADRESİ: M. Şerikan KARA : 0 536 275 90 15