Evimizin penceresinde otururken
Bir serçe geldi telaşla önüme kondu
Ağlamış gibiydi
Birilerinden bana şikayeti var gibiydi
Nemliydi gözleri
Cik cik diye başladı anlatmaya:


“Nasipse gelir Hint’ten Yemenden ,nasip değilse ne gelir elden “
Diyerek yuvadan uçtum …
Hem ağlıyor ,hem dua ediyordu
Vakit çok erkendi
Güneş uykudaydı
Diğer kuşlar uykudaydı…

Cik cik…:
Görülen ilk yiyeceği ben kapmalıydım
Nasibimi aramalıydım erkenden
Oturup bekleyemezdim
Çocuklarım açlıktan kıvranırken.
Bütün gece uyuyamamışlardı açlıktan
Ben onları çok seviyorum
Ne güzel sesleri var
On gün sonra uçacaklar
Onlar dünyaya gelecekler diye
Onlar için öyle güzel yuva yaptım
Yumuşacık otlardan
Bu benim ilk anne oluşum
Kıyamam onların feryatlarına …


Sabah kahvaltısında ne yiyecekti yavruları…

Cik Cik…:
Uzakta bir çocuk gördüm sıska bir şey
Elinde ekmek
Ne o ,annesi ekmeğine kaymak mı sürmüş ne
Ben onun annesinden daha iyi anne olmalıyım dedim
İlerde bir ağaç gördüm
Ne güzel bir ağaç bu
Dalları meyve dolu
Bir çeşme devamlı suluyor onu
Bir meyve suya düşmüştü
Meyveyi aldım
Koştum yavrularıma
Terbiyeli terbiyeli yiyeceksiniz dedim
Önce “Bismillah”…


Köy yakınına yapmış yuvasını.
Köy yakınına yuva yapmak akılıca bir iş
Ya bir çocuk ekmeğini düşürür
Ya bir çiftçinin değirmene götürürken
Buğday çuvalı delinir
Ya meyve zamanı
Ya hasat zamanıdır
Aç kalmaz…

Cik Cik…:
Ben akıllı bir serçeyim
Hiç uzaklara yapar mıyım yuvamı
Köy okulunun üst tarafında ki çalılıkta yuvam.

Benim çocuklarım
Çocuk sesleriyle büyüyorlar
Okul çocukları teneffüslerde
Kuşlar gibi cıvıl cıvıllar
Yavrularıma insanları sevmelerini öğütlüyorum
Onlar bizim efendilerimiz diyorum
Ah insanlar da bizi sevse
Biz onların hizmetçileriyiz
Çöpçülük görevi bizde
Onlara şarkı söyleme görevi bizde

Serçe konuştu ben dinledim
Usanmadan dinledim,bir kadına da şöyle demiş:
-Kadın kadın ,ben de bir anneyim
Çocuğuna terbiye ver
Sen anneliğin ne demek olduğunu bilirsin
Bak yuvada yavrularım
Çocuğun taş atmasaydı yere düşen üzüm tanesini
Alıp aç yavrularıma götürecektim …
Ne olacak o üzüm tanesi şimdi
Birazdan sinekler konacak
O sinekler birde çocuğunun ekmeğine konacaklar
Al sana hastalık…
Üzüldüm serçe için.Serçeleri taşlayan çocuklara öfkelendim sabah sabah başladım
kendi kendime söylenmeye…
O kırık bir çiçek artık… O sönmüş bir ışık şu evrende ... İşte o bir damla su çöle düşmüş gibi… Bakar gibi oldum kırık bir çiçeğe …Anneler…Öğretmenler…diyordum…
Güzel bir çiçek o diyordum… bakıp bakıp dertli serçeye.